لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نظیری نیشابوری_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 1 : اذا ماشئت أن تحيي حيوة حلوة المحيا
غزل شمارۀ 2 : مانند سراب بند بر پا
غزل شمارۀ 3 : در پرده ره ندادند وقت سخن صبا را
غزل شمارۀ 4 : زبان پیام هوس داشت شستم انشا را
غزل شمارۀ 5 : تو اگر ز کعبه راندی، وگر از بهشت ما را
غزل شمارۀ 6 : برای خشت خم خوبیم گو آن پیر ترسا را
غزل شمارۀ 7 : ای کرده خراب خانه ها را
غزل شمارۀ 8 : ز شهر دوست می آیم پیام عشق بر لب ها
غزل شمارۀ 9 : طعم هلال میدهد زهر فراقت آب را
غزل شمارۀ 10 : دارد ز غمزه حجّت قاطع حبيب ما
غزل شمارۀ 11 : شرم می آید ز قاصد طفل محبوب مرا
غزل شمارۀ 12 : بگذر از عشق که نه خطوه نه گامست اینجا
غزل شمارۀ 13 : به زیر هر بن مو چشم روشنی ست مرا
غزل شمارۀ 14 : صفا از عقدۀ دلهاست آن زلف معقّد را
غزل شمارۀ 15 : نه عدم بود و نی وجود اینجا
غزل شمارۀ 16 : طاعت ما نیست غیر از ورزش پندار ما
غزل شمارۀ 17 : بر فلک تابد مسیحا رشتۀ زنّار ما
غزل شمارۀ 18 : نشسته در ظلمم با قمر چه کار مرا
غزل شمارۀ 19 : نگاه گم شده در راه کوی یار مرا
غزل شمارۀ 20 : چه منّت از مدد روزگار بر سر ما
غزل شمارۀ 21 : دیدمش در دل نهفتم آه بی تأثیر را
غزل شمارۀ 22 : چند از مؤذّن بشنوم توحید شرک آمیز را
غزل شمارۀ 23 : ز بس بود دل خود کام ناسپاس مرا
غزل شمارۀ 24 : با شهپر عنقا چه نوا بال مگس را
غزل شمارۀ 25 : کردم ز شکوه منع دلِ زار خویش را
غزل شمارۀ 26 : غبار از دل به مژگان روبم و بینم نشانش را
غزل شمارۀ 27 : بانگ نی می برد ز هوش مرا
غزل شمارۀ 28 : فراق دوستان بسیار پیش آمد دل ما را
غزل شمارۀ 29 : ای از کرم نریخته خون سبیل را
غزل شمارۀ 30 : درخور اگر نییم می لعل فام را

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مگر از هیت شیرین تو می‌رفت حدیثی
* نیشکر گفت کمر بسته‌ام اینک به غلامی
شعر کامل
سعدی
* گرفتم که خود هستی از عیب پاک
* تعنت مکن بر من عیب‌ناک
شعر کامل
سعدی
* به مکر و حیله برای دسترس چه امکان است
* که همچو سرو بلندش هزار دستان است
شعر کامل
کمال خجندی