لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نظیری نیشابوری_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 31 : مستی ربوده از کف هستی زمام ما
غزل شمارۀ 32 : تمکین خرد برد ز سر شور و شرم را
غزل شمارۀ 33 : ساقی بشو دو رنگی امید و بیم را
غزل شمارۀ 34 : بر رخ شکستم از خطا رنگ امید و بیم را
غزل شمارۀ 35 : پروانه ایم و شعله بود آشیان ما
غزل شمارۀ 36 : از حرمانم غمی در خاطر یاران شود پیدا
غزل شمارۀ 37 : ز عاشق می شود معشوق را نام و نشان پیدا
غزل شمارۀ 38 : گل خلعت نو داد دگر شاخ کهن را
غزل شمارۀ 39 : جز نام صنم نقش مکن لوح جبین را
غزل شمارۀ 40 : دلا گداز که آیینه کرده سنگ تو را
غزل شمارۀ 41 : به صاف صبح نگه کن سر سبو بگشا
غزل شمارۀ 42 : امشب خوش آشناست به رویش نگاه ما
غزل شمارۀ 43 : هرگه رقم کنم به تو عذر گناه را
غزل شمارۀ 44 : از چاه غبغبش به در آورده ماه را
غزل شمارۀ 45 : از کف نمی دهد دل آسان ربوده را
غزل شمارۀ 46 : تا به کی بر خرقه بندم جسم غم فرسوده را
غزل شمارۀ 47 : نظر بر روی او دزدیده بگشا
غزل شمارۀ 48 : از پی آشوب ما، در زلف دارد شانه را
غزل شمارۀ 49 : نیست زین مزرع آب و دانۀ ما
غزل شمارۀ 50 : ازین ویرانه تر می خواستم ویرانۀ خود را
غزل شمارۀ 51 : هر روز جویم آبِ رخِ روز رفته را
غزل شمارۀ 52 : به بریدن نرود ذوق تو زاندیشۀ ما
غزل شمارۀ 53 : دل شکسته بود تحفۀ خزينۀ ما
غزل شمارۀ 54 : آن که بر ما رقم کین زده از کینۀ ما
غزل شمارۀ 55 : گر به سخن درآورم عشق سخن سرای را
غزل شمارۀ 56 : زیستم بس که به تدبير خود از خامی ها
غزل شمارۀ 57 : به غیر از رنگ و بویی نیست این عشق مجازی را
غزل شمارۀ 58 : کجا بودی که امشب سوختى آزرده جانی را
غزل شمارۀ 59 : ادب گرفته عنان خمار و مستی ما
غزل شمارۀ 60 : خانه در کوی مغان کردم خراب

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* می توان کردن به نرمی راه در دلهای سخت
* رشته از همواری خود غوطه در گوهر زده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* گدا چرا نزند لاف سلطنت امروز
* که خیمه سایه ابر است و بزمگه لب کشت
شعر کامل
حافظ
* جهان چون عروسی رسیده جوان
* پر از چشمه و باغ و آب روان
شعر کامل
فردوسی