لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نظیری نیشابوری_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 151 : بر قفا چشمت نمی افتد چو این در واشود
غزل شمارۀ 152 : دوران می حسرت همه در ساغر ما کرد
غزل شمارۀ 153 : می روم جایی که غم آن جا ز دل ها می رود
غزل شمارۀ 154 : هر سحر سلسله از پای سحر بگشایند
غزل شمارۀ 155 : مجلس چو برشکست تماشا به ما رسید
غزل شمارۀ 156 : در آشیان ما پر و بال هما رسید
غزل شمارۀ 157 : در به روی عیش تا بستیم دیگر وانشد
غزل شمارۀ 158 : آن بخت فتنه جو که تو دیدی به خواب شد
غزل شمارۀ 159 : گر تشنه بر سر خم میرم عجب نباشد
غزل شمارۀ 160 : چه شور بود؟ که عشقت به من کرامت کرد
غزل شمارۀ 161 : ناله را نیست اثر کز تو شکایت دارد
غزل شمارۀ 162 : به هوش سیر چمن کن که شاهدان مستند
غزل شمارۀ 163 : نه دل آزاد پای بست شود
غزل شمارۀ 164 : چه خوست کاین دل کافر نهاد من دارد
غزل شمارۀ 165 : هوس چو دیر کشد شعله در نهاد افتد
غزل شمارۀ 166 : هوس پروانه است اما به گردِ دود می گردد
غزل شمارۀ 167 : عالم از عشق در وجود آمد
غزل شمارۀ 168 : روز ازلم بود به نابود نهفتند
غزل شمارۀ 169 : شمع را زنده دلی در شب تار آخر شد
غزل شمارۀ 170 : كمال عاشقی حیرانی دیدار می آرد
غزل شمارۀ 171 : آن را که قبول تو خریدار نباشد
غزل شمارۀ 172 : دوشینه سرودی دل افگار برآورد
غزل شمارۀ 173 : نشان آن که کردم قطع امّید از دیار خود
غزل شمارۀ 174 : از نگهت سحری شوق یار می خیزد
غزل شمارۀ 175 : جهان جوان شد و عقد بهار می بندد
غزل شمارۀ 176 : بزمت غم بار ما ندارد
غزل شمارۀ 177 : باز نرگس را گلستان صاحب افسر کند
غزل شمارۀ 178 : وقت شد سبزه فرش در پیچد
غزل شمارۀ 179 : هنوز راه نگاهم به بام و در ندهند
غزل شمارۀ 180 : باعث راندنم از بزم بجز عار نبود

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگست
* ز عشق تا به صبوری هزار فرسنگست
شعر کامل
سعدی
* بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
* کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را
شعر کامل
حافظ
* به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
* به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی
شعر کامل
حافظ