1. هر شب بذيل صحبت جانان تن آورم

2. وز دامنش نثار به دامن درآورم

3. بیرون روم ز ارض جسد در سمای روح

4. وحی مبین و کشف مبرهن درآورم

5. انشا کنم به منطق سیمرغ راز غیب

6. شورش به طایران نوازن درآورم

7. نیلی لباس و سینه فروزان چو کرم شب

8. در صحن لفظ معنی روشن درآورم

9. آتش زبان شمع بخاید چون من به حرف

10. کلک زبان بريدۀ الكن درآورم

11. از مدّ عنبرین که کشم صبح اوّلین

12. اشهب به روی عنبر لادن درآورم

13. سر برزند چو صبح ز دیوار بوستان

14. کلک و ورق گرفته به گلشن درآورم

15. هرگه کنم نظارۀ مرآت گل به نظم

16. صد معنی از خموشی سوسن درآورم

17. چون حسن ارغوان نگرم از سرشگ گرم

18. خون در رگ فسردۀ روین درآورم

19. هر گوهری که از شب آبستنم بزاد

20. روزش به عقد بخت سترون درآورم

21. گر معنیى بربط سخن توسنی کند

22. سختش لگام بر سر توسن درآورم

23. بر صحن چارباغ جهان افکنم سماط

24. از هشت خلد خوان ملوّن درآورم

25. گردد بحلّ کار، فرومانده بس که من

26. لعل گران به تیشۀ کان کن درآورم

27. طبعم شکفته از طرف کس نمی شود

28. تا کی دقیقه های مبیّن درآورم

29. هر روز گوی برده به دعوی ز آفتاب

30. بر زین نشسته شور به برزن درآورم

31. زین زال فتنه جوی کشم کینۀ قدیم

32. غارت به خان و مانش چو بهمن درآورم

33. از دیک سینه جوش برآرم به سوز دل

34. گردون به رقص همچو نهنبن درآورم

35. دوران هنوز خون سیاوش نکرده پاک

36. سهراب را به حرب تهمتن درآورم

37. صد نوحه جيب و سینه درد در درون و من

38. از خنده پرده بر رخ شیون درآورم

39. صد تفته سوزنم به جگر هست و آب نیست

40. چندان که نم به چشمۀ سوزن درآورم

41. از بس گشاد تیر دهد شست روزگار

42. نگذاردم که دست به جوشن درآورم

43. صد زخم دل گزا خورم از دست ناکسان

44. تا لقمه ای به کام چو هاون درآورم

45. گوهر به مشت می دهم و نیست ناخنم

46. چندان که یک خراش به معدن درآورم

47. دستم نمی رسد که برآرم ز آستین

48. پایم نمی دهد که به دامن درآورم

49. باید هزار دور کند آسمان که من

50. یک بار آفتاب به روزن درآورم

51. امّید عیش نیست درین چاه غم مگر

52. بیژن شوم که مرغ مثمّن درآورم

53. با خصم سخت رو ترم از تیغ و دوست را

54. آیینه ام که در دل آهن درآورم

55. گردون اگر بیازش دستیه کرم کند

56. گل مُهرۀ زمین به فلاخن درآورم

57. افشای راز بت نه صلاح است ورنه من

58. صد پارسا به کیش برهمن درآورم

59. آن گفتگو به خاک مذلّت فتاده باد

60. کز بهر مصلحت حيل و فن درآورم

61. شک نارسانده دست به چوگان اعتقاد

62. گوی یقین به حال گه ظن درآورم

63. مگر زمانه پردۀ یوسف دریده است

64. کی دل به دست عشوۀ این زن درآورم؟

65. پاک از جهان روم که مسیح مجرّدم

66. قارون نیم که گنج به مدفن درآورم

67. بر توسن زمانه کسی ره به سر نبرد

68. من زیرکم که پای به کودن درآورم

69. ترسم چنان ز حاصل دو ران که دانه را

70. چون مورچه شکسته به مکمن درآورم

71. قسمت رسیدنیست از احسان هرکه هست

72. دست از چه پیش رزق معيّن درآورم؟

73. گل در بغل نسیم چمن می کند مرا

74. من آن نیم که دست به چیدن درآورم

75. بر نخل شعله هر شرری بلبلی شود

76. گر خار خار سینه بگلخن درآورم

77. هر بخیه بر مرقّع درویش عقده ایست

78. غفلت شود که رشته به سوزن درآورم

79. بر حلقۀ کمند وه خم دام فتنه ام

80. مرغی نیم که چشم به ارزن درآورم

81. در وادیی که بیم خطر بیشتر بود

82. شب نالم و به قافله رهزن درآورم

83. آن نغمه سنج بلبل باغم که در خزان

84. مرغان رفته را به نشیمن درآورم

85. عشقت چو دست فتنه به یغما برآورد

86. از ره بلای رفته به مأمن درآورم

87. از بس که پیش عشوۀ تو بی بهاست جان

88. شرم آیدم که کیل به خرمن درآورم

89. ابر بهار حسن توام کز سرشک و آه

90. شب هات رنگ و بوی به گلشن درآورم

91. مغز جگر گدازم و در دیده ها کشم

92. تا در چراغ حسن تو روغن درآورم

93. در همّتم چو سرو به آزادگی مثل

94. قمری نیم که طوق به گردن درآورم

95. عشّاق همّتی که ز در صبر رفته را

96. گر درنیاورد دگری من درآورم

97. خورشید جرعه نوش شراب خُم منست

98. حاشا که لب به دردی هر دن درآورم

99. شهدی چو دوستی به قدح خوشگوار نیست

100. کی لب به زهر کينۀ دشمن درآورم

101. نی نی که لاف می زنم و هزل می کنم

102. کی من به امر و نهی کسی تن درآورم؟

103. آن روستاییم که به غازان شه ار رسم

104. اول زبان به گفتن «کم سن» درآورم

105. در ظاهرم تكبّر و در باطنم هوا

106. سنجاب در ته خزادكن درآورم

107. از بس بَدَم کفایت جرمم نمی کند

108. تاراج اگر به رحمت ذوالمن درآورم

109. آن سالخورده مطرب دیرم که صبح و شام

110. انجیل را به نغمۀ ارغن درآورم

111. طبعم رحم فسرده شد از شهوت زنان

112. لب بندم و عقیم بزادن درآورم

113. یوان شعر کهنه بشویم ز فکر نو

114. از نعت خواجه نظم مدوّن درآورم

115. شهری ز بیم احمد مرسل کنم بنا

116. آفاق را به حصن محصّن درآورم

117. نعت محمّدی علم مغفرت کنم

118. شعمی به گور از پس مردن درآورم

119. از حُبّ هشت و چار منوّر کنم لحد

120. با چار جو بهشت مثمّن درآورم

121. نار شجر ز اِنّى اَنالله زبان گزد

122. ایمانش ار به وادی ایمن درآورم

123. بینا به پنج اختر آل عبا شدم

124. کی سر به پنج حس فروتن درآورم؟

125. آورده ام ز طوف حرم توبه، همّتی

126. کاین ارمغان به مولد و مدفن درآورم

127. گجرات را به عزم خراسان کنم وداع

128. بت چهرگان هند بهر من درآورم

129. سوی عراق و فارس ز آثار طبع خویش

130. خلدی ز نظم و نثر مزیّن درآورم

131. چندی به هم نبردی خاقانی و مجیر

132. غوغا به شیروان و بار من درآورم

133. ابدال وش نظیری اعجاز شیوه ام

134. بهمن به ثور و ثور به بهمن درآورم

135. دل تشنه است كان نشابور می روم

136. تا آب و رنگِ رفته به معدن درآورم

137. گیرم سرای مادر و قبر پدر مقام

138. آرامشان به مأمن و مسکن درآورم

139. خوشدل کنم به هدیه و نعمت منیژه را

140. در چاه خنده بر لب بیژن درآورم