سخن بزرگان
چون خرد كمال گيرد، گفتار نقصان پذيرد.
امام علی (علیه السلام)

لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نظیری نیشابوری_دیوانقصیده ها
قصیده شمارۀ 1 : چندی به غلط بتکده کردیم حرم را
قصیده شمارۀ 2 : این قصیده در مدح ابوالمنصور جهانگیر پادشاه در حین ملازمت ایشان در تعریف شکار گفته شده است
قصیده شمارۀ 3 : این قصیده در منقبت حضرت امام رضا عليه التحيته و الثّناو اشاره به قتل و غارت ساکنان مشهد مقدّسۀ حضرت
قصیده شمارۀ 4 : این قصیده در روز فرّخ مولود صاحب زاده برخوردار میرزا ایرج بن عبدالرّحیم خان و در مدح والده مخدّره گفته شده
قصیده شمارۀ 5 : در صفت خانۀ ممدوح
قصیده شمارۀ 6 : این قصیده در وقت عزیمت مکّه در احمدآباد گجرات در ایّام فتح قلعۀ جونه در مدح نوّاب محمّد عزیز اعظم خان کوکه وارد گردیده است
قصیده شمارۀ 7 : این قصیده ایضاً در استدعای صحّت و بیان مدحت ابوالفتح بهادر عبدالرّحیم خان خانان بن بیرام خان گفته شده
قصیده شمارۀ 8 : این قصیده در مدح ابوالفتح بهادر عبدالرّحیم خان گفته شده
قصیده شمارۀ 9 : ایضاً در مدح خان خانان بن بیرام خان واقعست
قصیده شمارۀ 10 : این قصیده در تعریف سریر ابوالمنصور نورالدّین محمّد شاهزاده سلیم گفته شده
قصیده شمارۀ 11 : این قصیده نیز بعد از معاودت مکّه به احمد آباد گجرات در مدح شاهزادۀ همایون نژاد شاهزاده مراد گفته شده
قصیده شمارۀ 12 : ایضاً در مدح صاحبی ابوالفتح بهادر عبدالرّحیم خان خانان بن بیرام خان هنگامی که بیلغار از گجرات به دارالسلطنۀ اگره آمده بودندو اول مدّاحی و ملازمت این چاکر بوده گفته شده
قصیده شمارۀ 13 : ایضاً در مدح صاحبی ابوالفتح بهادر عبدالرّحیم خان بن بیرام خان واقعست
قصیده شمارۀ 14 : هرچه در معرض فنا باشد
قصیده شمارۀ 15 : در تولّد یکی از دختران و مدح حضرت زهرا(ع)
قصیده شمارۀ 16 : ايضاً در مدح ابوالفتح بهادر عبدالرّحیم خان خانان واقعست
قصیده شمارۀ 17 : این قصیده در منقبت ابوالحسن علی بن موسی الرّضا(ع) بعد از قصیده وارد شده
قصیده شمارۀ 18 : در مدح اکبرشاه
قصیده شمارۀ 19 : ايضاً در مدح ابوالفتح بهادر عبدالرّحیم خان در عید فطر گفته شده
قصیده شمارۀ 20 : ايضا این قصیده در مدح ابوالمظفّر جلال الدّین هنگام فتح قلعۀ اسیر گفته شده
قصیده شمارۀ 21 : ایضاً در مدح صاحبی ابوالفتح بهادر عبدالرّحیم خان خانان در نوروز فرسی گفته شده است
قصیده شمارۀ 22 : این قصیده در مدح ابوالمظفّر جلال الدّین اکبر پادشاه در حین سور فرزندهمایون او نور الدّين محّدشاه سلیم گفته شده
قصیده شمارۀ 23 : این قصیده ایضاً بعد از معاودت مکّه معظمه در احمدآباد گجرات در مدح نورنگ خان گفته شده
قصیده شمارۀ 24 : وله ايضاً نعت رسول اکرم(ص) و قصد ترک گجرات
قصیده شمارۀ 25 : بحر پر لؤلؤ معانی را
قصیده شمارۀ 26 : ایضاً در مدح ابوالمظفّر جلال الدّین اکبر پادشاه این قصیده بعد از قصیدۀ سابق و در ملازمت کردن ثانی در عین ضعف و بیماری گفته شد
قصیده شمارۀ 27 : ايضاً این قصیده در مدح صاحبی ابوالفتح بهادر عبدالرّحیم خان خانان بن بیرام خان واقعست اول مخلّع به مطلع ثانی و آخر متوجّه به مطلع اول مکرّر بجایزه پسندیده معزّز گردیده
قصیده شمارۀ 28 : در مدح عبدالرّحیم خان
قصیده شمارۀ 29 : ایضاً در منقبت امام هشتم
قصیده شمارۀ 30 : این قصیده در مدح عمدة الشعرای خلّاق المعانی نادرۀ دوران خواجۀ عالمیان خواجه حسین ثنایی گفته شده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گل چو درگیرد چراغ از شمع کافوری صبح
* بلبل شوریده چون پروانه ناپروا شود
شعر کامل
سلمان ساوجی
* نیست یک جو خلد را در دیده من اعتبار
* حسن گندم گون برد از راه چون آدم مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* گلبن حسنت نه خود شد دلفروز
* ما دم همت بر او بگماشتیم
شعر کامل
حافظ