اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 247

1. او همانا نابهٔ شبهای من نشنیده باشد

2. ورنه هم بر گریهای زار من بخشیده باشد

3. نی، چه باک از نالهٔ من لاله‌رویی را؟ که صد پی

4. همچو گل برگریهٔ شبگیر من خندیده باشد

5. ماه گردون از برای گرد خاک آستانش

6. ای بسا شبها که گرد کوی او گردیده باشد

7. گفتمش: بر روی خاک‌آلود من نه پای، گفتا:

8. چون نهم بر خاک پایی را که جایش دیده باشد؟

9. بارها پیچیده باشد بر سرم سودا و رفته

10. پیش آن بدمهر و از من روی بر پیچیده باشد

11. او مرا خاطر برنجاند، من او را عذر خواهم

12. همچنان گویم: مبادا خاطرش رنجیده باشد

13. اوحدی را ناپسندی گفت و هر کس کان حکایت

14. کرده باشد گوش، می‌دانم که نپسندیده باشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مرا در مجلس خوبان سماع انس کی باشد
* که چون سروی برقص آید مرا از رقص وا دارد
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
* کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را
شعر کامل
حافظ
* از دو عالم دست کوته کن چو سرو آزاده‌وار
* کانکه کوته دست باشد در جهان سرور شود
شعر کامل
خواجوی کرمانی