اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 294

1. کی مرا نزد تو همچون دگران بگذارند؟

2. این قدر بس که ز دورم نگران بگذارند

3. هیچ شک نیست که ما هم به نصیبی برسیم

4. از وصال تو، گرین جمله بران بگذارند

5. در جهان کار رخ و قد تو بالا گیرد

6. اگر این کار به صاحب نظران بگذارند

7. صورتی را که ازو نور بصیرت خیزد

8. حیف باشد که بدین بی‌بصران بگذارند

9. ما به پند پدران از پی خوبان روزی

10. بنشینیم گرین خوش پسران بگذارند

11. ای که از دام من شیفته بگریخته‌ای

12. دگرت صید کنم گرد گران بگذارند

13. اوحدی، گر چه ترا هم خبری چندان نیست

14. با تو سهلست گرین بی‌خبران بگذارند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گرچه دست سرو کوتاه است از دامان گل
* سرو بالایی که ما داریم سر تا پا گل است
شعر کامل
صائب تبریزی
* به ماه مصر ز یک پیرهن مضایقه کرد
* چه چشمداشت دگر از وطن بود ما را
شعر کامل
صائب تبریزی
* رتبت دانش حافظ به فلک برشده بود
* کرد غمخواری شمشاد بلندت پستم
شعر کامل
حافظ