اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 586

1. ما چشم جهانیم، که این راز بدیدیم

2. پوشیده رخ آن بت طناز بدیدیم

3. هم صورت او از همه نقشی بشنیدیم

4. هم لهجهٔ او در همه آواز بدیدیم

5. آن قامت و بالا، که بجز ناز ندانست

6. بی‌عشوه خرامان شد و بی‌ناز بدیدیم

7. پیش از زحل و زهره و برجیس بگفتیم

8. ما طلعت خورشید یک انداز بدیدیم

9. چون شمع به یک لمعه گران نور نمودیم

10. صد بار زبان در دهن گاز بدیدیم

11. تا گشت وجود و عدم ما متساوی

12. او را ز وجود همه ممتاز بدیدیم

13. زین کهنه قفس باز نگردیم و ز بندش

14. تا سوی فلک فرصت پرواز بدیدیم

15. یاران قدیمی، که ز ما روی نهفتند

16. چون پرده تنک شد همه را باز بدیدیم

17. سازیست بزرگ این تن و ما کوشش بسیار

18. کریدم که ماهیت این ساز بدیدیم

19. از عجز بدین در ننهادست کسی پای

20. ما سر بنهادیم چو اعجاز بدیدیم

21. دوش اوحدی از واقعه ما را خبری داد

22. هم شکر که یک واقعه پرداز بدیدیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* با کمال احتیاج از خلق استغنا خوش است
* با دهان خشک مردن بر لب دریا خوش است
شعر کامل
صائب تبریزی
* باد نوروز که بوی گل و سنبل دارد
* لطف این باد ندارد که تو می‌پیمایی
شعر کامل
سعدی
* فراق یار که پیش تو کاه برگی نیست
* بیا و بر دل من بین که کوه الوند است
شعر کامل
سعدی