عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 209

1. تا به کی عمر به افسوس و جهالت برود

2. نشأ باده به تاراج ملامت برود

3. بخت بد را خجل از پرسش باطل چه کنم

4. بهتر آن است که عمرم به بطالت برود

5. زاهد از کعبه عنان تافته می آید، لیک

6. کاین طمع داشت که خضرش به دلالت برود

7. ره رو کعبه که دیر است حوالتگاهش

8. برود، لیک ز دنبال حوالت برود

9. جای رحم است برآن جوهری لعل طراز

10. کش همه عمر به آرایش آلت برود

11. جانم ار مالک غم های محبت گردد

12. من گدا گردم و نامش به دلالت برود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در بوستان حریفان مانند لاله و گل
* هر یک گرفته جامی بر یاد روی یاری
شعر کامل
حافظ
* بس که زاهد به ریا سبحۀ صد دانه شمرد
* در همه شهر بدین شیوه شد انگشت نما
شعر کامل
جامی
* انبیا گفتند نومیدی بدست
* فضل و رحمتهای باری بی‌حدست
شعر کامل
مولوی