لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عرفی شیرازی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 31 : تا عمر مرا فلک به غم پیموده است
رباعی شمارهٔ 32 : عشق آمد و گوید رسولم نام است
رباعی شمارهٔ 33 : راهم ندهد سوی حرم زاهد زشت
رباعی شمارهٔ 34 : مسجود ملایک دو تن از آب و گل است
رباعی شمارهٔ 35 : معموری عقل فضلهٔ ویرانی ست
رباعی شمارهٔ 36 : در عهد من آن که لاف سنج سخن است
رباعی شمارهٔ 37 : عرفی دل من که منت جان من است
رباعی شمارهٔ 38 : دردا که دگر سخن ز فرزانگی است
رباعی شمارهٔ 39 : دی محتسب آمد به غم، تند نشست
رباعی شمارهٔ 40 : شیراز که دریای معانی گذر است
رباعی شمارهٔ 41 : صد تلخ شنیدم ز یکی رزق پرست
رباعی شمارهٔ 42 : این لاله که با داغ الست آمده است
رباعی شمارهٔ 43 : در باغم و دل شکارگاه شیراست
رباعی شمارهٔ 44 : یاران دگر انگشت نما خواهم گشت
رباعی شمارهٔ 45 : در دیدهٔ تو روشنی شرم به است
رباعی شمارهٔ 46 : عرفی شب عید و باده عیش افروز است
رباعی شمارهٔ 47 : روزی که قضا به مزرعهٔ قسمت کشت
رباعی شمارهٔ 48 : عرفی دل ما تا به در عشق گریخت
رباعی شمارهٔ 49 : عرفی علم هجر تو افراشننی است
رباعی شمارهٔ 50 : عرفی من و دل نه خوب دانیم و نه زشت
رباعی شمارهٔ 51 : ای عشق که مدح تو همین عشق بس است
رباعی شمارهٔ 52 : عرفی گله سر مکن که جای گله نیست
رباعی شمارهٔ 53 : از وصل نهان ما که غماز نیافت
رباعی شمارهٔ 54 : هر کس که سرش نه در گریبان فناست
رباعی شمارهٔ 55 : عرفی منم آن که دوزخم بت شکن است
رباعی شمارهٔ 56 : عرفی منم آن که کوششم بی اثر است
رباعی شمارهٔ 57 : دستی دارم که در گریبان غم است
رباعی شمارهٔ 58 : از گریهٔ گرم دیده آتشناک است
رباعی شمارهٔ 59 : ای آن که برت سفال و یاقوت یکی است
رباعی شمارهٔ 60 : ای شوق لبت ز صبر من برده ثبات

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خرمن گل بود و شد از مرگ شاخ زعفران
* صد گلستان بیش ارزد زعفران عاشقان
شعر کامل
مولوی
* چون گدایی چیز دیگر نیست جز خواهندگی
* هرکه خواهد گر سلیمانست و گر قارون گداست
شعر کامل
انوری
* رتبت دانش حافظ به فلک برشده بود
* کرد غمخواری شمشاد بلندت پستم
شعر کامل
حافظ