سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 334

1. قیامت باشد آن قامت در آغوش

2. شراب سلسبیل از چشمه نوش

3. غلام کیست آن لعبت که ما را

4. غلام خویش کرد و حلقه در گوش

5. پری پیکر بتی کز سحر چشمش

6. نیامد خواب در چشمان من دوش

7. نه هر وقتم به یاد خاطر آید

8. که خود هرگز نمی‌گردد فراموش

9. حلالش باد اگر خونم بریزد

10. که سر در پای او خوشتر که بر دوش

11. نصیحتگوی ما عقلی ندارد

12. بر او گو در صلاح خویشتن کوش

13. دهل زیر گلیم از خلق پنهان

14. نشاید کرد و آتش زیر سرپوش

15. بیا ای دوست ور دشمن ببیند

16. چه خواهد کرد گو می‌بین و می‌جوش

17. تو از ما فارغ و ما با تو همراه

18. ز ما فریاد می‌آید تو خاموش

19. حدیث حسن خویش از دیگری پرس

20. که سعدی در تو حیرانست و مدهوش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خال مشکین که بدان عارض گندمگون است
* سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست
شعر کامل
حافظ
* ز راه نسبت هر روح با روح
* دری از آشنایی هست مفتوح
شعر کامل
وحشی بافقی
* دگر به هر چه تو گویی مخالفت نکنم
* که بی تو عیش میسر نمی‌شود ما را
شعر کامل
سعدی