صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 121

1. خلق خوش در نوبهار عافیت دارد مرا

2. خاکساری در حصار عافیت دارد مرا

3. تا چه بدمستی ز من سرزد که دور روزگار

4. در کشاکش از خمار عافیت دارد مرا

5. آسمان گر از خزان درد پامالم کند

6. به که سرسبز از بهار عافیت دارد مرا

7. تا سبو بر دوش دارم از خمار آسوده ام

8. میکشی در زیر بار عافیت دارد مرا

9. صبح محشر شور در عالم فکند و همچنان

10. آسمان امیدوار عافیت دارد مرا

11. شکر زنجیر جنون بر گردن من واجب است

12. مدتی شد در حصار عافیت دارد مرا

13. اهل دردی نیست صائب زین همه دردی کشان

14. تا به جامی شرمسار عافیت دارد مرا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* داغ هر لاله که بر سینه هامون باشد
* مهری از محضر رسوایی مجنون باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* کی کند ناخوب را بیداد خوب
* چون کند نامرد را کافور مرد
شعر کامل
سنایی
* آن که از چشم تو افکند مرا بی تقصیر
* چشم دارم به همین درد گرفتار شود
شعر کامل
صائب تبریزی