لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 121

1. خلق خوش در نوبهار عافیت دارد مرا

2. خاکساری در حصار عافیت دارد مرا

3. تا چه بدمستی ز من سرزد که دور روزگار

4. در کشاکش از خمار عافیت دارد مرا

5. آسمان گر از خزان درد پامالم کند

6. به که سرسبز از بهار عافیت دارد مرا

7. تا سبو بر دوش دارم از خمار آسوده ام

8. میکشی در زیر بار عافیت دارد مرا

9. صبح محشر شور در عالم فکند و همچنان

10. آسمان امیدوار عافیت دارد مرا

11. شکر زنجیر جنون بر گردن من واجب است

12. مدتی شد در حصار عافیت دارد مرا

13. اهل دردی نیست صائب زین همه دردی کشان

14. تا به جامی شرمسار عافیت دارد مرا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* من این تار نگه را حلقه حلقه می‌کنم اما
* شکاری را که من دیدم زیاد است از کمند من
شعر کامل
وحشی بافقی
* نفس سوخته لاله خطی آورده است
* از دل خاک، که آرام در آنجا هم نیست
شعر کامل
صائب تبریزی
* دوای عشق گویند از سفر خیزد چه دانستم
* که در دل مهر آن مه خواهد افزون شد به هر منزل
شعر کامل
جامی