صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1212

1. هاله گرد ماه رخسارش خط شبرنگ بست؟

2. یا به دل بردن کمر ماه تمامش تنگ بست

3. کاروان حسن پنداری مسافر می شود

4. کز خط مشکین، لب لعلش میان را تنگ بست

5. لنگر تمکین نگردد قاف، حسن شوخ را

6. کوهکن تمثال شیرین را چسان بر سنگ بست؟

7. رنگ در هر دیدن از شاخی به شاخی می پرد

8. وقت آن کس خوش که دل بر عالم بیرنگ بست

9. صائب از رنگین عذاران چشم بستن مشکل است

10. چشم خود را چون حباب از باده گلرنگ بست؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* روز سیه مرگ شود شمع مزارت
* هر خار که از پای فقیری بدر آری
شعر کامل
صائب تبریزی
* از گلوی خود بریدن وقت حاجت همت است
* ورنه هر کس گاه سیری پیش سگ نان افکند
شعر کامل
صائب تبریزی
* آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست
* خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد
شعر کامل
حافظ