صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1827

1. مرا که داغ و کبابم چه دوزخ و چه بهشت

2. مرا که مست و خرابم چه کعبه و چه کنشت

3. نخست پیر خرابات چون قلم قط زد

4. برات روزی ما بر لب پیاله نوشت

5. به آب شور مرا کعبه کی فریب دهد؟

6. که مشربم شده خوگر به آب تلخ کنشت

7. به کلک قاعده دانی شکستگی مرساد

8. که توبه نامه ما با خط شکسته نوشت!

9. هزار بوسه سیراب می توان کردن

10. لب پیاله گر افتد به دست ما لب کشت

11. مرا که واله آن چاک سینه ام صائب

12. کجا گشاده شود دل ز کوچه باغ بهشت؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هوش خردمند را عشق به تاراج برد
* من نشنیدم که باز صید کبوتر شود
شعر کامل
سعدی
* به شوربختی ازان دل نهاده ام که نمک
* برای تلخی بادام بهتر از قندست
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر چه خواب یوسف رابه بند انداخت ،درآخر
* همان ازمحنت زندان برون آوردتعبیرش
شعر کامل
صائب تبریزی