صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1827

1. مرا که داغ و کبابم چه دوزخ و چه بهشت

2. مرا که مست و خرابم چه کعبه و چه کنشت

3. نخست پیر خرابات چون قلم قط زد

4. برات روزی ما بر لب پیاله نوشت

5. به آب شور مرا کعبه کی فریب دهد؟

6. که مشربم شده خوگر به آب تلخ کنشت

7. به کلک قاعده دانی شکستگی مرساد

8. که توبه نامه ما با خط شکسته نوشت!

9. هزار بوسه سیراب می توان کردن

10. لب پیاله گر افتد به دست ما لب کشت

11. مرا که واله آن چاک سینه ام صائب

12. کجا گشاده شود دل ز کوچه باغ بهشت؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* قصّۀ سوز دل پروانه را از شمع پرس
* شرح آن آتش نداند جز زبانی سوخته
شعر کامل
جامی
* از مروت نیست منع صوفی از ذکر بلند
* مهر خاموشی در آتش چون زند بر لب سپند؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* از آن افیون که ساقی در می‌افکند
* حریفان را نه سر ماند نه دستار
شعر کامل
حافظ