صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2814

1. دو بالا می شود طول امل چون قد دو تا گردد

2. که مار از امتداد روزگاران اژدها گردد

3. زخورشید سبکسیرست نعل سایه در آتش

4. زهی غافل که شاد از سایه بال هما گردد

5. نقاب چهره امید باشد گرد نومیدی

6. غبار دیده یعقوب آخر توتیا گردد

7. پشیمانی ندارد جان به آن جان جهان دادن

8. یکی صد می شود آن زر که صرف کیمیا گردد

9. نیم نومید از جذب محبت با گرانجانی

10. که آهن صاحب بال و پر از آهن ربا گردد

11. نگاه آشنا، چشم از حجاب آلوده ای دارم

12. که رنگ می به رویش پرده شرم و حیا گردد

13. به پایان چون برم این راه بی انجام را صائب؟

14. که آتش زیر پایم از گرانخوابی حنا گردد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سرمایه نجات بود توبه درست
* با کشتی شکسته به دریا چه می روی؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* ترک هواست، کشتی دریای معرفت
* عارف به ذات شو نه به دلق قلندری
شعر کامل
سعدی
* چو درخت قامتش دید صبا به هم برآمد
* ز چمن نرست سروی که ز بیخ برنکندش
شعر کامل
سعدی