صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2813

1. خوشا چشمی که با آن طاق ابرو آشنا گردد

2. کز این محراب هر حاجت که می خواهی روا گردد

3. در ایام خط از عاشق عنا نداری نمی آید

4. گدای شرمگین در پرده شب بی حیا گردد

5. دل بیگانه خوی من میانجی برنمی دارد

6. من و حسنی که پیش از چشم با دل آشنا گردد

7. زمطلب چون گذشتی سر نهد مطلب به دنبالت

8. فلک بر مدعا گردد چو دل بی مدعا گردد

9. سخنور شکوه بیهوده دارد از تهیدستی

10. نمی داند که نی چون پر شکر شد بینوا گردد

11. زیاد پیری افتد رعشه در رگهای جان من

12. چو شمعی کز نسیم صبحدم بی دست و پا گردد

13. تمنای رهایی داشتم از خط، ندانستم

14. که از هر حلقه ای در صید دل دامی جدا گردد

15. زدرد داغهای مشکسود من خبر دارد

16. به عشق نو خطی هر کس که صائب مبتلا گردد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ای نفس نوح بیا وی هوس روح بیا
* مرهم مجروح بیا صحت بیمار بیا
شعر کامل
مولوی
* اگر گل را خبر بودی همیشه سرخ و تر بودی
* ازیرا آفتی ناید حیات هوشیاری را
شعر کامل
مولوی
* نوبهاران که دمد شاخ گُلی از گِل من
* غنچه هایش بود آغشته به خونِ دل من
شعر کامل
جامی