صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3142

1. خرد از سر زجوش شعله سودا برون آمد

2. جنون عشق موجی زد کف از دریا برون آمد

3. به این وارونی طالع درین میخانه چون باشم؟

4. مکرر خون به مینا کردم وصهبا برون آمد

5. پریشانگرد را آغاز و انجامی نمی باشد

6. کدامین گردباد از دامن صحرا برون آمد؟

7. چنان بر سنگ بیرحمانه زد پیمانه را زاهد

8. که بیتابانه آه از سینه خارا برون آمد

9. غلط بوده است شمع صبح را پرتو نمی باشد

10. شرابی چون شفق از مشرق مینا برون آمد

11. نیام دشنه الماس شد پهلوی من صائب

12. اگر خاری به سعی سوزنم از پا برون آمد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سعدی ملامت نشنود ور جان در این سر می‌رود
* صوفی گران جانی ببر ساقی بیاور جام را
شعر کامل
سعدی
* از پرده عراق به عشاق تحفه بر
* چون راست و بوسلیک خوش الحانم آرزوست
شعر کامل
مولوی
* ظاهر آنست که با سابقه حکم ازل
* جهد سودی نکند تن به قضا دردادم
شعر کامل
سعدی