صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3278

1. هرکه تسلیم به فرمان قضا می گردد

2. بر سرش ابر بلا بال هما می گردد

3. چه ضرورست کشیدن ز مسیحا منت؟

4. کامرانی چو کند درد، دوا می گردد

5. بی ریاضت نتوان شهره آفاق شدن

6. مه چو لاغر شود انگشت نما می گردد

7. واصلان گوش ندارند به افسانه عقل

8. راه گم کرده پی بانگ درا می گردد

9. در تمنای تو ای قافله سالار بهار

10. گل جدا، رنگ جدا، بوی جدا می گردد

11. صائب از منت صیقل جگرم گشت کباب

12. ای خوش آن آینه کز خود به صفا می گردد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نه چمن شکوفه‌ای رست چو روی دلستانت
* نه صبا صنوبری یافت چو قامت بلندت
شعر کامل
سعدی
* از لاله همی لعل کند کبک دری پر
* وز سبزه همی سبز کند زاغ سیه بال
شعر کامل
فرخی سیستانی
* گر دست دهد دامن آن سرو روانم
* آزاد شود دل ز غم هر دو جهانم
شعر کامل
فروغی بسطامی