لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3647

1. چه عجب گر ز بهاران به نوایی نرسید

2. فیض خار سر دیوار به پایی نرسید

3. هرچه از دست دهی بهتر ازان می بخشند

4. مسی از دست ندادم که طلایی نرسید

5. قیمت گوهر شهوار گرفت اشک کباب

6. خون ما سوخته جانان به بهایی نرسید

7. گر دوا این و گرانجانی منت این است

8. جان کسی برد که دردش به دوایی نرسید

9. آنچنان رو که به گردت نرسد برق، که من

10. رو به دنبال نکردم که قفایی نرسید

11. نظر مهر ز افلاک مجویید که صبح

12. استخوانی است که فیضش به همایی نرسید

13. در پس بوته تدبیر نرفتم هرگز

14. کز کمینگاه قدر تیر قضایی نرسید

15. صائب امروز سخنهای تو بی قیمت نیست

16. این متاعی است که هرگز به بهایی نرسید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل تو چون گل رعنا دو رنگ افتاده است
* وگرنه حسن خزان و بهار یکدست است
شعر کامل
صائب تبریزی
* حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز
* حاجت آن به که بر قاضی حاجات بریم
شعر کامل
حافظ
* به منزل رسید آنک پوینده بود
* رهی یافت آن کس که جوینده بود
شعر کامل
فردوسی