لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3647

1. چه عجب گر ز بهاران به نوایی نرسید

2. فیض خار سر دیوار به پایی نرسید

3. هرچه از دست دهی بهتر ازان می بخشند

4. مسی از دست ندادم که طلایی نرسید

5. قیمت گوهر شهوار گرفت اشک کباب

6. خون ما سوخته جانان به بهایی نرسید

7. گر دوا این و گرانجانی منت این است

8. جان کسی برد که دردش به دوایی نرسید

9. آنچنان رو که به گردت نرسد برق، که من

10. رو به دنبال نکردم که قفایی نرسید

11. نظر مهر ز افلاک مجویید که صبح

12. استخوانی است که فیضش به همایی نرسید

13. در پس بوته تدبیر نرفتم هرگز

14. کز کمینگاه قدر تیر قضایی نرسید

15. صائب امروز سخنهای تو بی قیمت نیست

16. این متاعی است که هرگز به بهایی نرسید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دوستان گویند سعدی خیمه بر گلزار زن
* من گلی را دوست می‌دارم که در گلزار نیست
شعر کامل
سعدی
* از سهی سرو که در راستیش همتا نیست
* صفت قامت دلجوی شما می‌شنوم
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* آن زلف مکن شانه که زنجیر دل ماست
* بر هم مزن آن سلسله را شانه نگه دار
شعر کامل
وحشی بافقی