صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 471

1. ترا پر چون صدف شد گوش از سیماب در دریا

2. وگرنه حلقه ذکری است هر گرداب در دریا

3. ز عادت پرده غفلت شود اسباب آگاهی

4. که ماهی بستر و بالین کند از آب در دریا

5. خیال یار را در دیده عاشق تماشا کن

6. که دارد شور دیگر پرتو مهتاب در دریا

7. حریم وصل را حیرانیی در پرده می باشد

8. که شوق آب، ماهی را کند قلاب در دریا

9. به قسمت می توان برخورد از روزی، نه جمعیت

10. که از جای دگر گردد صدف سیراب در دریا

11. غریق عشق بر گرد سر هر قطره می گردد

12. که ماهی را بود هر موجه ای محراب در دریا

13. چنین کز گرد عصیان تیره گردیده است جان من

14. عجب دارم که گردد روشن این سیلاب در دریا

15. چو دل شد آب، از دل سربرآرد آرزوی دل

16. که از دریا زند سر مهر عالمتاب در دریا

17. نگردد آب تا صائب دلت از داغ نومیدی

18. نخواهی دید روی گوهر نایاب در دریا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در گلستانی که آن سرو میان باریک هست
* سرو را در دیده باریک بین اندام نیست
شعر کامل
محتشم کاشانی
* ساعتی کز درم آن سرو روان بازآمد
* راست گویی به تن مرده روان بازآمد
شعر کامل
سعدی
* سهی سرو آن زمان شد در چمن سست
* که سیمین نار تو بر نارون رست
شعر کامل
نظامی