صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 619

1. ز درد و داغ محبت سرشته اند مرا

2. در آفتاب قیامت برشته اند مرا

3. دل از مشاهده من کباب می گردد

4. به آب چشم یتیمان سرشته اند مرا

5. فنای من به نسیم بهانه ای بندست

6. به خاک با سر ناخن نوشته اند مرا

7. چگونه سبز شود دانه ام، که لاله رخان

8. به روی گرم، مکرر برشته اند مرا

9. ز من به نکته رنگین چو لاله قانع شو

10. که از برای درودن نکشته اند مرا

11. به کار بخیه زخمی نیامدم هرگز

12. ازین چه سود که هموار رشته اند مرا؟

13. غنیمت است که کارآگهان عالم غیب

14. به حال خویش چو صائب نهشته اند مرا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آن آبنوسین شاخ بین، مار شکم سوراخ بین
* افسونگر گستاخ بین لب بر لب مار آمده
شعر کامل
خاقانی
* تو حکیمی تو عظیمی تو کریمی تو رحیمی
* تو نمایندهٔ فضلی تو سزاوار ثنایی
شعر کامل
سنایی
* دلم چون برگ بید از آب زیر کاه می لرزد
* وگرنه سینه چون کشتی به دریا می توانم زد
شعر کامل
صائب تبریزی