صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6614

1. در جسم خاکسار مرا جان سوخته

2. باشد سفال تشنه و ریحان سوخته

3. چون لاله گرچه چشم و چراغم بهار را

4. تر می کنم به خون جگر نان سوخته

5. تخمی که سوخت سبز نگردد ز نوبهار

6. از می چگونه تازه شود جان سوخته؟

7. خیزد نفس ز سینه گرمم به رنگ آه

8. خاکسترست گرد بیابان سوخته

9. از مرگ فارغند حریفان پاکباز

10. آتش چه می کند به نیستان سوخته؟

11. از خاک پای سوختگان است سرمه ام

12. بینایی شرر بود از جان سوخته

13. چون داغ لاله است زمین گیر آه من

14. از دل به لب نمی رسد افغان سوخته

15. جان تازه شد ز سینه بی آرزو مرا

16. گلزار رهروست بیابان سوخته

17. صائب ز خوان نعمت الوان نوبهار

18. قانع شدم چو لاله به یک نان سوخته


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
* باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
شعر کامل
سعدی
* زیر بارند درختان که تعلق دارند
* ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد
شعر کامل
حافظ
* لاله را چهره شود چون شنبلید
* کو چو گل در بوستان آید همی
شعر کامل
سیف فرغانی