لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 4951 : ز گرد سرمه نتوان دید درچشم سخندانش
غزل شمارهٔ 4952 : رگ ابری است آن لبهای نوخط، بوسه بارانش
غزل شمارهٔ 4953 : به سرخی می زند چون مشک خط عنبرافشانش
غزل شمارهٔ 4954 : به جوش آرد شراب شوق را رخسار گلگونش
غزل شمارهٔ 4955 : اگر باید درآتش رفت از رخسار گلگونش
غزل شمارهٔ 4956 : شراب لعل می سازد عرق راروی گلگونش
غزل شمارهٔ 4957 : اگر چه بی نیاز ست از دو عالم ناز تمکینش
غزل شمارهٔ 4958 : بهار آرزو گلگل شکفت ازروی رنگینش
غزل شمارهٔ 4959 : شود دیوانه آخر هر که سودایی است همراهش
غزل شمارهٔ 4960 : به عاشق صید عاشق میکند قد دلارایش
غزل شمارهٔ 4961 : ندارد سرکشی ازاهل دل قد دلارایش
غزل شمارهٔ 4962 : به مژگان بر نمی گردد نگاه از چشم گیرایش
غزل شمارهٔ 4963 : به وحشت دل کجاگردد خلاص ازچشم شهلایش ؟
غزل شمارهٔ 4964 : سهی سروی که من دارم نظر بر قد رعنایش
غزل شمارهٔ 4965 : چه نسبت بانسیم مصر دارد شوخی بویش؟
غزل شمارهٔ 4966 : رگ لعل است ازدلهای خونین قد دلجویش
غزل شمارهٔ 4967 : کجا چشم ترمن زهره دارد بنگرد سویش؟
غزل شمارهٔ 4968 : چنان افکنده است ازطاق دلها کعبه راکویش
غزل شمارهٔ 4969 : ز جولان نظر مجروح می شد روی نیکویش
غزل شمارهٔ 4970 : برتو دوزخ شده از کثرت عصیان آتش
غزل شمارهٔ 4971 : بس که آمیخته ناز بود رفتارش
غزل شمارهٔ 4972 : عندلیبی که به دل هست ز غیرت خارش
غزل شمارهٔ 4973 : در نقاب است و نظر سوز بود دیدارش
غزل شمارهٔ 4974 : شد گلو سوزتر از خط لب همچون شکرش
غزل شمارهٔ 4975 : خواب چشم تو که ازناز بود تعبیرش
غزل شمارهٔ 4976 : حرف عقبی که درین نشأه کنی تقریرش
غزل شمارهٔ 4977 : آب گردد می گلرنگ ز رنگ آلش
غزل شمارهٔ 4978 : شوختر می شود ازخواب گران، مژگانش
غزل شمارهٔ 4979 : خط دمیده است ز لعل لب شکرشکنش ؟
غزل شمارهٔ 4980 : دلپذیرست چنان پسته شکرشکنش

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همچو گلبرگ طری هست وجود تو لطیف
* همچو سرو چمن خلد سراپای تو خوش
شعر کامل
حافظ
* ای صبح شب نشینان جانم به طاقت آمد
* از بس که دیر ماندی چون شام روزه داران
شعر کامل
سعدی
* کسی را که همت بلند اوفتد
* مرادش کم اندر کمند اوفتد
شعر کامل
سعدی