لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 2941 : دلی کز زلف او شیرازه جمعیتی دارد
غزل شمارهٔ 2942 : دگر هر ذره خاکم هوای کشوری دارد
غزل شمارهٔ 2943 : دل بی طالع ما دلربای غافلی دارد
غزل شمارهٔ 2944 : مرا پاس ادب زان آستان مهجور می دارد
غزل شمارهٔ 2945 : چه پروا داغ من از دیده های شور می دارد؟
غزل شمارهٔ 2946 : چه باک از عاشق بی باک آن طناز می دارد؟
غزل شمارهٔ 2947 : لب نانی که از دامان سایل باز می دارد
غزل شمارهٔ 2948 : به قامت سرو را از قد کشیدن باز می دارد
غزل شمارهٔ 2949 : کجا از تیغ سرگرم محبت باک می دارد؟
غزل شمارهٔ 2950 : خیال تیغ سیرابش مرا جان تازه می دارد
غزل شمارهٔ 2951 : دل بی غم نصیب از نقطه سودا نمی دارد
غزل شمارهٔ 2952 : هنرور را هنر گرد غم از دل برنمی دارد
غزل شمارهٔ 2953 : زآه عاشقان اندیشه ای اختر نمی دارد
غزل شمارهٔ 2954 : تمنای فروغ آن ماه سیما برنمی دارد
غزل شمارهٔ 2955 : دل بیمار من ناز مداوا برنمی دارد
غزل شمارهٔ 2956 : عرق رخسار آن خورشید طلعت بر نمی دارد
غزل شمارهٔ 2957 : نظر عاشق به خط زان روی انور برنمی دارد
غزل شمارهٔ 2958 : شکوه عشق را گردون گردان برنمی دارد
غزل شمارهٔ 2959 : دو روزی بیش جان سنگینی تن بر نمی دارد
غزل شمارهٔ 2960 : دل حق جو نظر بر عالم باطل نمی دارد
غزل شمارهٔ 2961 : بجز تشویش خاطر عالم فانی نمی دارد
غزل شمارهٔ 2962 : فروغ دل مرا از نور مهر و مه غنی دارد
غزل شمارهٔ 2963 : دل رم کرده ناخوش آستین افشاندنی دارد
غزل شمارهٔ 2964 : به ذوق آشتی از دوستان رنجیدنی دارد
غزل شمارهٔ 2965 : بدن را در زمین هرگز روان پاک نگذارد
غزل شمارهٔ 2966 : به هر محفل بهشتی روی من منزل کجا گیرد؟
غزل شمارهٔ 2967 : مکن بر نفس رحمت با تو چون راه جفا گیرد
غزل شمارهٔ 2968 : سبکسیر توکل کی پی هر رهنما گیرد؟
غزل شمارهٔ 2969 : زدیدار تو از یوسف زلیخا مهر برگیرد
غزل شمارهٔ 2970 : به حسن نقش از ان نقاش هر کس چشم برگیرد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* این تخم توبه ای که تو در خاک کرده ای
* موقوف آبیاری اشک ندامت است
شعر کامل
صائب تبریزی
* گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت
* گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید
شعر کامل
حافظ
* میزبانی که ز جان سیر کند مهمان را
* چه ضرورست که آراسته سازد خوان را؟
شعر کامل
صائب تبریزی