لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 3001 : مرا پیمانه کی سیر از شراب ناب می سازد؟
غزل شمارهٔ 3002 : محبت حسن را سرگرم در بیداد می سازد
غزل شمارهٔ 3003 : محبت سنگ خارا را ز اهل درد می سازد
غزل شمارهٔ 3004 : چها تا با هوسناکان کند رخسار گلرنگش
غزل شمارهٔ 3005 : جمالت دیده ها را مطلع انوار می سازد
غزل شمارهٔ 3006 : چراغ حسن را دامان خط مستور می سازد
غزل شمارهٔ 3007 : نمک داغ مرا چون مرهم کافور می سازد
غزل شمارهٔ 3008 : برای رزق من گردون عبث تدبیر می سازد
غزل شمارهٔ 3009 : دل خام مرا رخسار آتشناک می سازد
غزل شمارهٔ 3010 : غم من عالم بیدرد را غمخواره می سازد
غزل شمارهٔ 3011 : زشکر خنده لعل او روان را تازه می سازد
غزل شمارهٔ 3012 : لبش از خنده دندان نما جان تازه می سازد
غزل شمارهٔ 3013 : فرنگی طلعتی کز دین مرا بیگانه می سازد
غزل شمارهٔ 3014 : به داغی عشق کار مردم دیوانه می سازد
غزل شمارهٔ 3015 : خمار باده مهر دوستان را کینه می سازد
غزل شمارهٔ 3016 : سرشک گرم با مژگان و چشم تر نمی سازد
غزل شمارهٔ 3017 : زشوق عالم بالا روان با تن نمی سازد
غزل شمارهٔ 3018 : دماغ خشک ما را باده رنگین نمی سازد
غزل شمارهٔ 3019 : مکن کاری که از جورت دل اندوهگین لرزد
غزل شمارهٔ 3020 : قدح لبریز چون شد از شراب ناب می لرزد
غزل شمارهٔ 3021 : به مقدار بصیرت خاطر آگاه می لرزد
غزل شمارهٔ 3022 : مرا چون دل تپد در بر، دل جانانه می لرزد
غزل شمارهٔ 3023 : دل ما بر سیه روزان فقر از خود فزون سوزد
غزل شمارهٔ 3024 : سرشک گرم در چشم تر من خواب می سوزد
غزل شمارهٔ 3025 : اگرچه شمع کافوری خرد در خانه می سوزد
غزل شمارهٔ 3026 : خمار می مرا در گوشه میخانه می سوزد
غزل شمارهٔ 3027 : کدامین روز بر حالم دل خارا نمی سوزد؟
غزل شمارهٔ 3028 : مرا صد آه یکبار از دل صد چاک می خیزد
غزل شمارهٔ 3029 : غبار تیره بختی از دهان شکوه می خیزد
غزل شمارهٔ 3030 : ز ماتمخانه ما نغمه عشرت کجا خیزد؟

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
* جای دل‌های عزیز است به هم برمزنش
شعر کامل
حافظ
* آسمان گو مفروش این عظمت کاندر عشق
* خرمن مه به جوی خوشه پروین به دو جو
شعر کامل
حافظ
* زشمع انجمن آموز آیین وفاداری
* که تا دارد نفس بر تربت پروانه می سوزد
شعر کامل
صائب تبریزی