لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سیف فرغانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 331 : ای بی خبر زحسن گلستان روی خویش
غزل شمارهٔ 332 : نظر کن روی آن دلبر ببین شمع
غزل شمارهٔ 333 : ای ترا هرگز نبوده یاری از یاران دریغ
غزل شمارهٔ 334 : دل سقیم شفا یابد از اشارت عشق
غزل شمارهٔ 335 : گربشنوی که ناله کند دردمند عشق
غزل شمارهٔ 336 : دلم ببوسه شکر خواست زآن لب چو عقیق
غزل شمارهٔ 337 : مرا که در تن بی قوتست جانی خشک
غزل شمارهٔ 338 : ای نرگس تو مست و لب تو شراب رنگ
غزل شمارهٔ 339 : ای که در باغ جمالست رخ تو چون گل
غزل شمارهٔ 340 : مرا از عشق تو دستیست بر دل
غزل شمارهٔ 341 : ای سجده کرده پیش جمالت بت چگل
غزل شمارهٔ 342 : ز روی پرده برافگن که خلق را عیدست
غزل شمارهٔ 343 : ایا سلطان عشق تو نشسته بر سریر دل
غزل شمارهٔ 344 : ایا سلطان عشق تو نشسته برسریر دل
غزل شمارهٔ 345 : دل نمیرد تا ابد گر عشق باشد جان دل
غزل شمارهٔ 346 : دل ز غمت زنده شد ای غم تو جان دل
غزل شمارهٔ 347 : ای آنکه عشق تو دل جانست وجان دل
غزل شمارهٔ 348 : ای ز زلفت حلقه یی بر پای دل
غزل شمارهٔ 349 : تنی داری بسان خرمن گل
غزل شمارهٔ 350 : باغ را گرچه برخ کرد بهشت آیین گل
غزل شمارهٔ 351 : چو بیند روی تو ای نازنین گل
غزل شمارهٔ 352 : در گلستان گرنباشد شاهد رعنای گل
غزل شمارهٔ 353 : عاشقان راسوی خود هم خود بود جانان دلیل
غزل شمارهٔ 354 : ما جان فدای آن رخ نیکوش می کنیم
غزل شمارهٔ 355 : ای ز رویت پرتوی مرآفرینش را تمام
غزل شمارهٔ 356 : آنی که کس بخوبی تو من ندیده ام
غزل شمارهٔ 357 : بتی که ازلب او ذوق جان همی یابم
غزل شمارهٔ 358 : گر بدان خوش پسر رسد دستم
غزل شمارهٔ 359 : می سزد گر جان دهم چون دلستانی یافتم
غزل شمارهٔ 360 : نه هرچه عشق توبود از درون برون کردم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دوش ای پسر می خورده‌ای چشمت گواهی می‌دهد
* باری حریفی جو که او مستور دارد راز را
شعر کامل
سعدی
* مر غول را برافشان یعنی به رغم سنبل
* گرد چمن بخوری همچون صبا بگردان
شعر کامل
حافظ
* چو حافظ در قناعت کوش و از دنیی دون بگذر
* که یک جو منت دونان دو صد من زر نمی‌ارزد
شعر کامل
حافظ