لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 901 : شاهبازی درآمد از در باز
غزل شمارهٔ 902 : خاطرم می کشد سوی شیراز
غزل شمارهٔ 903 : برو ای میر من به مال مناز
غزل شمارهٔ 904 : بیا و پردهٔ هستی برانداز
غزل شمارهٔ 905 : که را روئی چنین زیباست امروز
غزل شمارهٔ 906 : میخانه سبیل ماست امروز
غزل شمارهٔ 907 : به کام دل رسیدم باز امروز
غزل شمارهٔ 908 : درد از تو خوش است و هم دوا نیز
غزل شمارهٔ 909 : شاهان همه حیران جمال تو گدا نیز
غزل شمارهٔ 910 : خاک میخانه بر سر ما ریز
غزل شمارهٔ 911 : عشق بازی روان از جان برخیز
غزل شمارهٔ 912 : دیده نقشی چو خیال تو ندیده هرگز
غزل شمارهٔ 913 : بر در میخانه بنشستیم باز
غزل شمارهٔ 914 : ار شراب نیمشب امروز سرمستیم باز
غزل شمارهٔ 915 : دل به دست زلف او دادیم باز
غزل شمارهٔ 916 : مرغ دل در دام زلف دلبری افتاده باز
غزل شمارهٔ 917 : خوش دری بر روی ما بگشاد باز
غزل شمارهٔ 918 : رنج غربت تو از غریبان پرس
غزل شمارهٔ 919 : لذت جان ما ز مستان پرس
غزل شمارهٔ 920 : جام خوشی ز دُردی دردش چو ما بپرس
غزل شمارهٔ 921 : رنج عشقی کشیده ام که مپرس
غزل شمارهٔ 922 : گرم و سردی چشیده ام که مپرس
غزل شمارهٔ 923 : جام می را به نوش و خوش می‌باش
غزل شمارهٔ 924 : شراب شوق را پیمانه می باش
غزل شمارهٔ 925 : جان به جانان سپار و خوش می باش
غزل شمارهٔ 926 : دل به دلبر گذار و خوش می باش
غزل شمارهٔ 927 : دُرد دردش بنوش خوش می باش
غزل شمارهٔ 928 : سیدی خواهی پناه و بنده باش
غزل شمارهٔ 929 : گر فسرده نیستی گر ما نه باش
غزل شمارهٔ 930 : ای دل ار عاشقی بیا خوش باش

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ملامتم نکند هر که معرفت دارد
* که عشق می‌بستاند ز دست عقل زمام
شعر کامل
سعدی
* بی همگان به سر شود بی‌تو به سر نمی‌شود
* داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی‌شود
شعر کامل
مولوی
* فارغی از قدر جوانی که چیست
* تا نشوی پیر ندانی که چیست
شعر کامل
نظامی