لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1321 : معنی اسم اعظم از ما جو
غزل شمارهٔ 1322 : گوهر دُر یتیم از ما بجو
غزل شمارهٔ 1323 : آبرو جوئی بیا از ما بجو
غزل شمارهٔ 1324 : ای دل گشایشی ز در عاشقان بجو
غزل شمارهٔ 1325 : گنج او در کنج دل ای جان بجو
غزل شمارهٔ 1326 : در دل دریا دلی گوهر بجو
غزل شمارهٔ 1327 : درد اگر داری دوا از خود بجو
غزل شمارهٔ 1328 : بیا گر عشق می ورزی ز ما جانانه ای را جو
غزل شمارهٔ 1329 : گر ذوق طلب کنی ز ما جو
غزل شمارهٔ 1330 : ذوق سرمستان ز مخموران مجو
غزل شمارهٔ 1331 : دنیا و آخرت بر رندان به نیم جو
غزل شمارهٔ 1332 : در ره عاشقی به جان می رو
غزل شمارهٔ 1333 : خوش برو خوش بنوش خوش می رو
غزل شمارهٔ 1334 : از بود وجود خود فنا شو
غزل شمارهٔ 1335 : مستانه ز خویشتن فنا شو
غزل شمارهٔ 1336 : بقا در عشق اگر خواهی فنا شو
غزل شمارهٔ 1337 : درین دریا درآ با ما و عین ما به ما میجو
غزل شمارهٔ 1338 : چون مردمک دیدهٔ ما گوشه نشین شو
غزل شمارهٔ 1339 : تا به کی در خواب باشی یک زمان بیدار شو
غزل شمارهٔ 1340 : گفتهٔ عاشقان به جان بشنو
غزل شمارهٔ 1341 : آه دلسوز عاشقان بشنو
غزل شمارهٔ 1342 : قول ما حق است از حق می شنو
غزل شمارهٔ 1343 : عالم منور است به نور جمال او
غزل شمارهٔ 1344 : نقشی نبسته ایم به غیر از خیال او
غزل شمارهٔ 1345 : آینهٔ جمال او نیست به جز جلال او
غزل شمارهٔ 1346 : هوای خویشتن بگذار اگر داری هوای او
غزل شمارهٔ 1347 : نوای عالمی بخشی اگر یابی نوای او
غزل شمارهٔ 1348 : چشم عالم روشن است از آفتاب روی او
غزل شمارهٔ 1349 : گوش کن تا بشنوی اسرار او
غزل شمارهٔ 1350 : عالم منور است به نور حضور او

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هر گل که سر از پیرهن غنچه برآرد
* برغفلت ما خنده زنان است درین باغ
شعر کامل
صائب تبریزی
* گفت آن یار کز او گشت سر دار بلند
* جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد
شعر کامل
حافظ
* غرض ز مسجد و میخانه‌ام وصال شماست
* جز این خیال ندارم خدا گواه من است
شعر کامل
حافظ