لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1291 : دور شو ای عقل نادانی مکن
غزل شمارهٔ 1292 : در صحبت ما همه صفاین
غزل شمارهٔ 1293 : دردمندیم و از دوا ایمن
غزل شمارهٔ 1294 : حال من از آن نرگس مستانه طلب کن
غزل شمارهٔ 1295 : عاشقانه بشنو و خوش پند ما را گوش کن
غزل شمارهٔ 1296 : ما آشنای خویشیم بیگانگی رها کن
غزل شمارهٔ 1297 : فرصت غنیمتست غنیمت رها مکن
غزل شمارهٔ 1298 : با همه این سخن توان گفتن
غزل شمارهٔ 1299 : خادم او را سزد اقلیم شاهی یافتن
غزل شمارهٔ 1300 : من عین تو و تو عین وین عینین
غزل شمارهٔ 1301 : گر خبری داری از آن و از این
غزل شمارهٔ 1302 : زهی چشمی که می بینیم دایم این لقای تو
غزل شمارهٔ 1303 : بیا ای راحت جانم که جان من فدای تو
غزل شمارهٔ 1304 : ای تاج فرق شاه فلک خاک پای تو
غزل شمارهٔ 1305 : شاهان جهان باشند از جان چو گدای تو
غزل شمارهٔ 1306 : بیا ساقی بده جامی که جان من فدای تو
غزل شمارهٔ 1307 : تو سلطانی به حسن امروز و مه رویان گدای تو
غزل شمارهٔ 1308 : ای منور دیدهٔ مردم به نور روی تو
غزل شمارهٔ 1309 : ز سودای سر زلفت پریشانم به جان تو
غزل شمارهٔ 1310 : در دیده توئی و دیده ام تو
غزل شمارهٔ 1311 : دل ز جان برگیر و جانان را بجو
غزل شمارهٔ 1312 : جان فدا کن وصل جانان را بجو
غزل شمارهٔ 1313 : جو چه می خواهی بیا دریا بجو
غزل شمارهٔ 1314 : خوش در آ در بحر ما ما را بجو
غزل شمارهٔ 1315 : تشنهٔ آب حیات از ما بجو
غزل شمارهٔ 1316 : خوش در آ در بحر ما ما را بجو
غزل شمارهٔ 1317 : خوش درآ در بحر ما ما را بجو
غزل شمارهٔ 1318 : بگذر از قطره برو دریا بجو
غزل شمارهٔ 1319 : نقد گنج کنج دل از ما بجو
غزل شمارهٔ 1320 : در خرابات مغان ما را بجو

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چون ترک من سپاه حبش بر ختن زند
* از مشک سوده سلسله بر نسترن زند
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* منه بر دل زار بار جهان را
* سبک ساز بر شاخ گل آشیان را
شعر کامل
صائب تبریزی
* زیر چرخ نیلگون، چون پسته، آن هم زیر پوست
* با دل پرخون لب خندان ندارد هیچ کس
شعر کامل
صائب تبریزی