لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1351 : چشم عالم روشن است از نور او
غزل شمارهٔ 1352 : بستیم کمر به خدمت او
غزل شمارهٔ 1353 : عاشق ارخواهد حدیث از عشق جانان گو بگو
غزل شمارهٔ 1354 : شاهبازی چو نعمت الله کو
غزل شمارهٔ 1355 : غیر ما در بحر ما از ما مجو
غزل شمارهٔ 1356 : تا نفرماید بگو بشنو ز من آن را مگو
غزل شمارهٔ 1357 : برو ای عقل بس محال مگو
غزل شمارهٔ 1358 : جان عاشق نجوید الا هو
غزل شمارهٔ 1359 : به هرحسنی که می بینم جمالش می نماید رو
غزل شمارهٔ 1360 : دو سخن می شنو یکی می گو
غزل شمارهٔ 1361 : این و آن در آرزوی او و او
غزل شمارهٔ 1362 : چشمی که ندیده نور آن رو
غزل شمارهٔ 1363 : در دو عالم یکست مثلش کو
غزل شمارهٔ 1364 : این دوئی از چه خاست از من و تو
غزل شمارهٔ 1365 : بود ما پیدا شده از بود او
غزل شمارهٔ 1366 : به وجود او یکی بود نه دو
غزل شمارهٔ 1367 : تا قیامت ترک جام می مگو
غزل شمارهٔ 1368 : شد روان آب حیات ما به جو
غزل شمارهٔ 1369 : این چشم تو دایم مدام آب روان دارد بجو
غزل شمارهٔ 1370 : عمر بر باد می رود بی او
غزل شمارهٔ 1371 : کهنه است این شراب و جامش نو
غزل شمارهٔ 1372 : می فراوان است اینجا جام کو
غزل شمارهٔ 1373 : ذوق سرمستان ز مخموران مجو
غزل شمارهٔ 1374 : جز یکی نیست در جهان دو مگو
غزل شمارهٔ 1375 : ما خیالیم در حقیقت او
غزل شمارهٔ 1376 : هرچه گوئی به عشق او می گو
غزل شمارهٔ 1377 : عارفانه بیا و خوش می گو
غزل شمارهٔ 1378 : آینه بردار تا ببینی در او
غزل شمارهٔ 1379 : در محیط عشق او جز ما نبو
غزل شمارهٔ 1380 : حضور یار بی اغیار خوش بو

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز خون خاک دریا شد و دشت کوه
* ز بس کشته افگنده از هر گروه
شعر کامل
فردوسی
* کنار آب و پای بید و طبع شعر و یاری خوش
* معاشر دلبری شیرین و ساقی گلعذاری خوش
شعر کامل
حافظ
* آمده‌ام بدین جهان تا که ز نی شکر برم
* نامده‌ام که از شکر قصه برم خبر برم
شعر کامل
فیض کاشانی