شیخ بهایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 10

1. عهد جوانی گذشت، در غم بود و نبود

2. نوبت پیری رسید، صد غم دیگر فزود

3. کارکنان سپهر، بر سر دعوی شدند

4. آنچه بدادند دیر، باز گرفتند زود

5. حاصل ما از جهان نیست بجز درد و غم

6. هیچ ندانم چراست این همه رشک حسود

7. نیست عجب گر شدیم شهره به زرق و ریا

8. پردهٔ تزویر ما، سد سکندر نبود

9. نام جنون را به خود داد بهائی قرار

10. نیست بجز راه عشق، زیر سپهر کبود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به چشم زنده دلان خوشترست خلوت گور
* زخانه ای که در او میهمان نمی باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
* صبر و آرام تواند به من مسکین داد
شعر کامل
حافظ
* خنک آن درد که یارم به عیادت به سر آید
* دردمندان به چنین درد نخواهند دوا را
شعر کامل
سعدی