شیخ بهایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 9

1. آنها که ربودهٔ الستند

2. از عهد الست باز مستند

3. تا شربت بیخودی چشیدند

4. از بیم و امید، باز رستند

5. چالاک شدند، پس به یک گام

6. از جوی حدوث، باز جستند

7. اندر طلب مقام اصلی

8. دل در ازل و ابد نبستند

9. خالی ز خود و به دوست باقی

10. این طرفه که نیستند و هستند

11. این طایفه‌اند، اهل توحید

12. باقی، همه خویشتن پرستند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ازان چادر قیر بیرون کشید
* بدندان لب ماه در خون کشید
شعر کامل
فردوسی
* زعشق لاله رویان داغ جانسوزی است عاشق را
* که سردیهای دوران مرهم کافور می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* نمی دانم چه خصمی با نوای بلبلان دارد
* که شبنم هر سحر در گوش گل سیماب می ریزد
شعر کامل
صائب تبریزی