لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 811 : کمال صنع الهی در آن جمال بود
غزل شمارۀ 812 : گر میل تو جان سوزس عشاق نمی بود
غزل شمارۀ 813 : ناخوش آن عمر که دور از رخ آن ماه رود
غزل شمارۀ 814 : شمشاد تو پروای کس از ناز ندارد
غزل شمارۀ 815 : سرم فدای رهی باد کان سوار آید
غزل شمارۀ 816 : عیبم مکن که عقل تو از کف زمام داد
غزل شمارۀ 817 : اجل درآمد و بخت از درم نمیآید
غزل شمارۀ 818 : سرشک شادی وصل از چه جانگداز آمد
غزل شمارۀ 819 : از بتان دل برکنم گویم مسلمان دگر
غزل شمارۀ 820 : بچه مهر و چه وفا با تو نشینم دگر
غزل شمارۀ 821 : چند بود دمبدم چشم تو خونریز تر
غزل شمارۀ 822 : ای بزیبایی و دلجویی ز خوبان خوبتر
غزل شمارۀ 823 : ساقیا مستم لب خود از لب من دور دار
غزل شمارۀ 824 : شهسوارا، ز من سوخته خرمن مگذر
غزل شمارۀ 825 : توبه کردم از می و معشوق سرمستم دگر
غزل شمارۀ 826 : پایه معراج جان خواهی ز دنیا درگذر
غزل شمارۀ 827 : سوز دلم باتو گفت حرف نهانی دگر
غزل شمارۀ 828 : سنبل بگشا بر گل و سروت به خرام آر
غزل شمارۀ 829 : یا مکن قول بتان گوش و بما خرده مگیر
غزل شمارۀ 830 : بازآمدی که شمع دل افروزیم دگر
غزل شمارۀ 831 : ای بچشم جان من حسن تو شورانگیزتر
غزل شمارۀ 832 : از بهر قتل عاشق دلخسته چشم یار
غزل شمارۀ 833 : هزار شکر که عالم بکام ماست دگر
غزل شمارۀ 834 : بیا ای باد و چون مور ضعیفم سوی جانان بر
غزل شمارۀ 835 : مهرم چو میکشد مکش از شیوه های جور
غزل شمارۀ 836 : ای ز خورشید رخت هر ساعتم سوزی دگر
غزل شمارۀ 837 : ای همچو گل شکفته و از گل شکفته تر
غزل شمارۀ 838 : فصل گل نوروز شد دارد جهان حالی دگر
غزل شمارۀ 839 : بسنگی دوستان را یاد میدار
غزل شمارۀ 840 : کاکل شکست و شد گره کار بسته تر

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن دست و آن زبان که درو نیست نفع خلق
* جز چون زبان سوسن و دست چنار نیست
شعر کامل
سنایی
* کی کند ناخوب را بیداد خوب
* چون کند نامرد را کافور مرد
شعر کامل
سنایی
* از گلوی خود بریدن وقت حاجت همت است
* ورنه هر کس گاه سیری پیش سگ نان افکند
شعر کامل
صائب تبریزی