لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1261 : ای گل، صفت حسنت بر وجه حسن گویم
غزل شمارهٔ 1262 : در دیده چه کار آید؟ این اشک چو بارانم
غزل شمارهٔ 1263 : نبض دل شوریده رنجور گرفتیم
غزل شمارهٔ 1264 : ما ترک رضای دل خودکام گرفتیم
غزل شمارهٔ 1265 : آن نرگس پر ناز و جفا را ز که دانیم؟
غزل شمارهٔ 1266 : ما از هوس روی بتان باز نیاییم
غزل شمارهٔ 1267 : جان زحمت خود برد و به جانان نرسیدیم
غزل شمارهٔ 1268 : عمری شد و ما عاشق و دیوانه بماندیم
غزل شمارهٔ 1269 : صافی مده، ای دوست که ما درد کشانیم
غزل شمارهٔ 1270 : ای از نظرم رفته، نظر سوی که دارم؟
غزل شمارهٔ 1271 : عاشق شدم و محرم این کار ندارم
غزل شمارهٔ 1272 : گمراه شدم، ره سوی جانان ز که پرسم؟
غزل شمارهٔ 1273 : یارب، غم آن سرو خرامان به که گویم؟
غزل شمارهٔ 1274 : هر دم غم خود با دل افگار بگویم
غزل شمارهٔ 1275 : زین پای ادب نیست که در کوی تو آیم
غزل شمارهٔ 1276 : بیا ساقی که ما در می فتادیم
غزل شمارهٔ 1277 : به رخ خاک درت رفتیم و رفتیم
غزل شمارهٔ 1278 : همی دزدی ز من اندام چون سیم
غزل شمارهٔ 1279 : سفر کردند یاران جان ما هم
غزل شمارهٔ 1280 : ببستی چشم من ز افسون زبان هم
غزل شمارهٔ 1281 : بتی هر روز بر دل میر سازم
غزل شمارهٔ 1282 : خیالت بر دل خود شاه سازم
غزل شمارهٔ 1283 : ز هر موی تو دل در بند دارم
غزل شمارهٔ 1284 : مرا دل ده که من سنگی ندارم
غزل شمارهٔ 1285 : غمت با این و با آن گفتم، نگفتم
غزل شمارهٔ 1286 : شبی در کوی آن مه روی رفتم
غزل شمارهٔ 1287 : به دست باد، کان سو جان فرستم
غزل شمارهٔ 1288 : پری رویی که من حیران اویم
غزل شمارهٔ 1289 : دل بی عشق را من دل نگویم
غزل شمارهٔ 1290 : ز عشقت بیقرارم، با که گویم؟

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* اگر گل را خبر بودی همیشه سرخ و تر بودی
* ازیرا آفتی ناید حیات هوشیاری را
شعر کامل
مولوی
* چو گل هر دم به بویت جامه در تن
* کنم چاک از گریبان تا به دامن
شعر کامل
حافظ
* معلم گو ادب کم کن که من ناجنس شاگردم
* پدر گو پند کمتر ده که من نااهل فرزندم
شعر کامل
سعدی