لینک اشتراک گذاری
کپی شد
بیدل دهلوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 181 : تجدید سحرکاری‌ست در جلوه‌زار عنقا
غزل شمارهٔ 182 : ما رشتهٔ سازیم مپرس از ادب ما
غزل شمارهٔ 183 : پرکرده جرو لایتجزاکتاب ما
غزل شمارهٔ 184 : سطر یقین به حک داد تکرار بی‌حد ما
غزل شمارهٔ 185 : آن پری‌گویند شب خندید بر فریاد ما
غزل شمارهٔ 186 : بحرمی‌پیچد به‌موج از اشک غم‌پرورد ما
غزل شمارهٔ 187 : حیرت حسنی است در طبع نگه پرورد ما
غزل شمارهٔ 188 : زگفت وگو نیامد صید جمعیت به بند ما
غزل شمارهٔ 189 : بی‌ثمری حصار شد در چمن امید ما
غزل شمارهٔ 190 : لغزشی خورده ز پا تا سر ما
غزل شمارهٔ 191 : نیست خاکسترما شعله صفت بسترما
غزل شمارهٔ 192 : آخر به لو‌ح آ‌ینهٔ اعتبار ما
غزل شمارهٔ 193 : خارج آهنگی ندارد سبحه و زنار ما
غزل شمارهٔ 194 : سخت موهوم‌است نقش پردهٔ اظهارما
غزل شمارهٔ 195 : همه عمر با تو قدح زدیم و نرفت رنج خمارما
غزل شمارهٔ 196 : چون سروکلفتی چند پیچیده‌اند بر ما
غزل شمارهٔ 197 : رنگ شوخی نیست درطبع ادب تخمیر ما
غزل شمارهٔ 198 : نغمه رنگ افتاده نقش بی‌نشان تأثیر ما
غزل شمارهٔ 199 : چه‌ممکن است‌که راحت سری برآورد از ما
غزل شمارهٔ 200 : هرجا روی ای ناله سلامی ببر ازما
غزل شمارهٔ 201 : چون صبح مجو طاقت آزارکس از ما
غزل شمارهٔ 202 : دل می‌رود و نیست کسی دادرس ما
غزل شمارهٔ 203 : تا بوی‌گل به رنگ ندوزد لباس ما
غزل شمارهٔ 204 : اینقدر نقشی‌که‌گل‌کرد از نهان و فاش ما
غزل شمارهٔ 205 : ای جگرها داغدا‌ر شوق پیکان شما
غزل شمارهٔ 206 : شور صد صحرا جنون‌گرد نمکدان شما
غزل شمارهٔ 207 : ای همه آیات قدرت ظاهر از شان شما
غزل شمارهٔ 208 : ز فسانهٔ لب خامش‌که رسید مژده به‌گوش ما
غزل شمارهٔ 209 : افتاده زندگی به‌کمین هلاک ما
غزل شمارهٔ 210 : به خیال چشم‌که می‌زند قدح جنون دل تنگ ما

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همه شادی و عشرت باشد، ای دوست
* در آن خانه که مهمانش تو باشی
شعر کامل
عراقی
* همه دانش ما به بیچارگیست
* به بیچارگان بر بباید گریست
شعر کامل
فردوسی
* با صبح بگویید که بیوقت مزن دم
* امشب شب وصل است نگه دار نفس را
شعر کامل
کمال خجندی