لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فیض کاشانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 661 : باده در باده مست چون نشوم
غزل شمارهٔ 662 : آنکه ز الطاف نو پیوست بهم
غزل شمارهٔ 663 : از عشق یار خوشم از حسن یار هم
غزل شمارهٔ 664 : دردم ز حد فزون شد و غم بیشمار هم
غزل شمارهٔ 665 : از بخت شکوه دارم و از دست یار هم
غزل شمارهٔ 666 : دل میکنمت فدا و جان هم
غزل شمارهٔ 667 : کو عشق کو سودای عشق تا در جهان غوغا نهم
غزل شمارهٔ 668 : یاد یاران که کنند از دل و جان یاری هم
غزل شمارهٔ 669 : مرا هرچند رانی دیگر آیم
غزل شمارهٔ 670 : اگر بدیم و گر نیک خاکسار توایم
غزل شمارهٔ 671 : ما ز مافوق فلک در بحر و بر افتاده‌ایم
غزل شمارهٔ 672 : ذّره ذرّه ز آسیای آسمان افتاده‌ایم
غزل شمارهٔ 673 : از حضور قدس جانرا در سفر افکنده‌ایم
غزل شمارهٔ 674 : تا آتش عشق رخت در جان و دل افروختیم
غزل شمارهٔ 675 : ما سر مستان مست مستیم
غزل شمارهٔ 676 : بکوی یار بی‌پروا گذشتیم
غزل شمارهٔ 677 : رفتیم ازین دیار رفتیم
غزل شمارهٔ 678 : هر جمیلی که بدیدیم بدو یار شدیم
غزل شمارهٔ 679 : هر جمالی که بر افروخت خریدار شدیم
غزل شمارهٔ 680 : فخر دو عالمیم و گدای تو آمدیم
غزل شمارهٔ 681 : ما را ره توفیق نمودند و بریدیم
غزل شمارهٔ 682 : بس جور کشیدیم در این ره که بریدیم
غزل شمارهٔ 683 : دردا که درین راه بسی رنج کشیدیم
غزل شمارهٔ 684 : چشم بر هر چه گشادیم رخ خوب تو دیدیم
غزل شمارهٔ 685 : از غیبب عدم رخت بهستی چو کشیدیم
غزل شمارهٔ 686 : ما دیدهٔ اشکبار داریم
غزل شمارهٔ 687 : بیا ای اشک خونین تا که بر بخت زبون گریم
غزل شمارهٔ 688 : بیائید یاران بهم دوست باشیم
غزل شمارهٔ 689 : بیا تا مونس هم یار هم غمخوار هم باشیم
غزل شمارهٔ 690 : طرفی نبستم زینجهان استغفرالله العظیم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آدمیت حسن گندم گون پسندیدن بود
* هر که باشد این مذاقش در حساب آدمی است
شعر کامل
صائب تبریزی
* در مجلس ما عطر میامیز که ما را
* هر لحظه ز گیسوی تو خوش بوی مشام است
شعر کامل
حافظ
* دل از من برد و روی از من نهان کرد
* خدا را با که این بازی توان کرد
شعر کامل
حافظ