لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فیض کاشانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 61 : در محافل شعر میخوانم گهی با آب و تاب
غزل شمارهٔ 62 : عشق پرداز ما مرا دریاب
غزل شمارهٔ 63 : بیمار زارم دریاب دریاب
غزل شمارهٔ 64 : شبی رو بحق آر ای جان مخسب
غزل شمارهٔ 65 : بده پیمانه سرشار امشب
غزل شمارهٔ 66 : سالک راه حق بیا همت از اولیا طلب
غزل شمارهٔ 67 : بیمار زارم انت الطبیب
غزل شمارهٔ 68 : تن خاک راه دوست کنم حسبی الحبیب
غزل شمارهٔ 69 : گنج ابدی پیروی حق و عبادت
غزل شمارهٔ 70 : دلم گرفت ازین خاکدان پر وحشت
غزل شمارهٔ 71 : گرانی از بدرون آید از در جنت
غزل شمارهٔ 72 : قد تجلی جماله جلوات
غزل شمارهٔ 73 : یک نظر مستانه کردی عاقبت
غزل شمارهٔ 74 : بدل و بجان زد آتش سبحات حسن و زیبت
غزل شمارهٔ 75 : بکجا روم زدستت بچه سان رهم زشستت
غزل شمارهٔ 76 : اگر راه یابم ببوم و برت
غزل شمارهٔ 77 : گل بنفشه دمیدن گرفت گرد عذارت
غزل شمارهٔ 78 : گفتم چه چاره سازم با عشق چاره سوزت
غزل شمارهٔ 79 : اگر ساغر دهد ساقی ازین دست
غزل شمارهٔ 80 : از عتاب تو پناهم خوی تست
غزل شمارهٔ 81 : این تن ما از روان روشن ما روشنست
غزل شمارهٔ 82 : ای که در راه خدایت چشم غیرت رهبرست
غزل شمارهٔ 83 : یارب چمن حسن تو خرم زچه آبست
غزل شمارهٔ 84 : آهنگ جانان کرد جان ایمطرب آهنگی بس است
غزل شمارهٔ 85 : مرا که دل زغم معصیت ورق و رقست
غزل شمارهٔ 86 : بندهٔ او من و او خدای منست
غزل شمارهٔ 87 : دلم پیوسته با مهرش قرین است
غزل شمارهٔ 88 : زمستان خراباتیم پند است
غزل شمارهٔ 89 : نه زلفست آن که دلها را کمندست
غزل شمارهٔ 90 : کعبهٔ وصل تو پناه منست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تو را که گفت که سعدی نه مرد عشق تو باشد
* گر از وفات بگردم درست شد که نه مردم
شعر کامل
سعدی
* به هیچ دور نخواهند یافت هشیارش
* چنین که حافظ ما مست باده ازل است
شعر کامل
حافظ
* ای که با سلسله زلف دراز آمده‌ای
* فرصتت باد که دیوانه نواز آمده‌ای
شعر کامل
حافظ