لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فروغی بسطامی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 91 : نخست نغمهٔ عشاق فصل گل این است
غزل شمارهٔ 92 : حور تویی، بوستان بهشت برین است
غزل شمارهٔ 93 : امشب ز رخش انجمنم خلد برین است
غزل شمارهٔ 94 : مرا زمانه در آن آستانه جا داده‌ست
غزل شمارهٔ 95 : یا رب این عید همایون چه مبارک عید است
غزل شمارهٔ 96 : هر دم ای گل از تو در گلشن فغان تازه است
غزل شمارهٔ 97 : در سینه دلت مایل هر شعلهٔ آهی است
غزل شمارهٔ 98 : طوطی وظیفه خوار لب نوشخند تست
غزل شمارهٔ 99 : زین حلاوتها که در کنج لب شیرین تست
غزل شمارهٔ 100 : ترک کمان کشیده دو چشم سیاه تست
غزل شمارهٔ 101 : گرنه خورشید فلک خاک نشین ره تست
غزل شمارهٔ 102 : هر سر موی تو را پیوندی از گیسوی تست
غزل شمارهٔ 103 : کیفیتی که دیدم از آن چشم نیم مست
غزل شمارهٔ 104 : چشم تماشای خلق در رخ زیبای اوست
غزل شمارهٔ 105 : قطع نظر ز دشمن ما کرد چشم دوست
غزل شمارهٔ 106 : ای خوشا وقتی که بگشایم نظر در روی دوست
غزل شمارهٔ 107 : درد جانان عین درمان است گویی نیست هست
غزل شمارهٔ 108 : کفر زلفش رهزن دین است گویی نیست هست
غزل شمارهٔ 109 : ما و هوس شاهد و می تا نفسی هست
غزل شمارهٔ 110 : خوش است اگر ز تو ما را دل غمینی هست
غزل شمارهٔ 111 : تا بر اطراف رخت جعد چلیپایی هست
غزل شمارهٔ 112 : هیچ سر نیست که با زلف تو در سودا نیست
غزل شمارهٔ 113 : خوش‌تر از دانهٔ اشکم گهری پیدا نیست
غزل شمارهٔ 114 : از تو ای ترک ختن لعبت چین خوش‌تر نیست
غزل شمارهٔ 115 : تو و آن حسن دل آویز که تغییرش نیست
غزل شمارهٔ 116 : مزرع امید را یک دانه به زان خال نیست
غزل شمارهٔ 117 : کس نیست کاو به لعل تو خونش سبیل نیست
غزل شمارهٔ 118 : پیکی مرا به سوی تو غیر از نسیم نیست
غزل شمارهٔ 119 : بر سر راه تو افتاده سری نیست که نیست
غزل شمارهٔ 120 : یار اگر جلوه کند دادن جان این همه نیست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بیا به میکده و چهره ارغوانی کن
* مرو به صومعه کان جا سیاه کارانند
شعر کامل
حافظ
* ز خاور چو خورشید بنمود تاج
* گل زرد شد بر زمین رنگ ساج
شعر کامل
فردوسی
* سرو از آن پای گرفتست به یک جای مقیم
* که اگر با تو رود شرمش از آن ساق آید
شعر کامل
سعدی