سخن بزرگان
بزرگى آفريننده در انديشه‌ات، آفريده را خُرد مى‌نماياند در ديده‌ات.
امام علی (علیه السلام)

لینک اشتراک گذاری
کپی شد
قاآنی_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 1- در مدح پیامبر اکرم محمد مصطفی‌(‌ص‌) : دوشم ندا رسید ز درگاه‌کبریا
قصیدهٔ شمارهٔ 2 - در مدح حضرت رضا علیه‌السلام : به‌گردون تیره ابری بامدادان برشد از دریا
قصیدهٔ شمارهٔ 3 - در ستایش محمّد شاه : دوش‌که این‌گردگردگنبد مینا
قصیدهٔ شمارهٔ 4 - در مدح نواب شاهزاده فریدون میرزا فرمانفرما : ای رفته پی صید غزالان سوی صحرا
قصیدهٔ شمارهٔ 5 - در وصف نامۀ پادشاه‌گیتی ستان محمدشاه غازی انارلله برهانه‌گوید : شکسته خامهٔ آذرگسسته نامهٔ قسطا
قصیدهٔ شمارهٔ 6 - در مدح ابوالمظفر محمدشاه غازی طاب‌لله ثراه گوید : گسترد بهار در زمین دیبا
قصیدهٔ شمارهٔ 7 - در مدح حاجی اسدالله خان شیرازی : دوشینه چون‌کشید شه زنگ لشکرا
قصیدهٔ شمارهٔ 8 - فی مدح سلطان العادل محمد شاه غازی رحمه‌الله علیه : عید شد ساقی بیا درگردش آور جام را
قصیدهٔ شمارهٔ 9 - در شکایت از ممدوح گوید : گر تاج زر نهند ازین پس به سر مرا
قصیدهٔ شمارهٔ 10 - در مدح نواب شاهزاده علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه گوید : آراست عروس‌گل گلستان را
قصیدهٔ شمارهٔ 11 - در مدح سلالة‌السادت میرزا سلیمان : اگر مشاهده خواهی فروغ یزدان را
قصیدهٔ شمارهٔ 12 - در مدح ابوالمظفر محمدشاه غازی طاب‌الله ثراه : چه مایه مایلی ای ترک ترک و خفتان را
قصیدهٔ شمارهٔ 13 - در مدح مقرب‌الخاقان معتمدالدوله منوچهرخان گوید : خیز ای غلام زین‌کن یکران را
قصیدهٔ شمارهٔ 14 - در مدح ابوالمظفر محمدشاه غازی انارالله برهانه گوید : در خواب دوش دیدم آن سرو راستین را
قصیدهٔ شمارهٔ 15 - در ستایش ملکزادۀ بی‌نظیر شهزاده اردشیر فرماید : شاه ختن چو دوش نهان شد به مکمنا
قصیدهٔ شمارهٔ 16 - در مدح امیرکبیر میرزاتقی‌خان رحمه‌الله گوید : نسیم خلد می‌رود مگر ز جویبارها
قصیدهٔ شمارهٔ 17 - در مدح خاتم انبیا صلی‌الله علیه و آله : ازسروش وحدتم‌برگوش هوش‌آمدخطاب
قصیدهٔ شمارهٔ 18 - در تهنیت عید مولود امیرالمؤمنین علیه‌لسلام و مدح پادشاه جمجاه ناصرالدین شاه خلدالله ملکه : خیمهٔ زربفت زد بر چرخ نیلی آفتاب
قصیدهٔ شمارهٔ 19 - در منقبت علی‌بن ابیطالب صلوات‌لله علیه فرماید : دوشم مگر چه بودکه هیچم نبرد خواب
قصیدهٔ شمارهٔ 20 - د‌ر مدح حاجی میرزا آقاسی فرماید : دو قلاع کفرند با هم مصاحب
قصیدهٔ شمارهٔ 21 - هنگام نهضت عباس‌شاه غازی طاب‌ثراه از خراسان و ماندن محمدشاه غازی نورالله مرقده فرماید : آنچه من بینم به بیداری نبیندکس به خواب
قصیدهٔ شمارهٔ 22 - د‌ر مدح حسین‌خان نظام‌الدوله فرماید : ای ترا در چهره آب و وی ترا در طره تاب
قصیدهٔ شمارهٔ 23 - وله ایضاً فی مدحه : بدا به حالت آن مجرمی‌که روز حساب
قصیدهٔ شمارهٔ 24 - در تهنیت نظام‌الدوله هنگام آوردن خلعت شاهنشاه غازی در هنگام ولیعهدی : صبحدم کز جانب مشرق برآمد آفتاب
قصیدهٔ شمارهٔ 25 - مطلع ثانی : در همایون ساعتی فرخنده چون عهد شباب
قصیدهٔ شمارهٔ 26 - در شکرانه سلامتی ذات اقدس شهریاری دام ملکه د‌ر فتنهٔ باب علیه‌اللعنه و ا‌لعذاب : ساقی امشب می پیاپی ده که من بر جای آب
قصیدهٔ شمارهٔ 27 - د‌ر مدح مهد کبری و ستر عظمی و تخلص در مدح شاهنشاه غازی ناصرالدین شاه خلدلله ملکه : شنیده بودم بیمار را نگیرد خواب
قصیدهٔ شمارهٔ 28 - د‌ر مدح شاهزاد‌هٔ ‌کیوان و ساده شجاع ‌السلطنه حسنعلی میرزا طاب ثراه فرماید : گرفت عرصهٔ‌گیتی شمیم عنبر ناب
قصیدهٔ شمارهٔ 29 - و‌له ایضاً فی مدحه : چه ‌جوهرست ‌که‌هست اعتبار آتش و آب
قصیدهٔ شمارهٔ 30 - ایضاً ‌در ستایش شاهزا‌ه رضوان و ساده شجاع‌لسلطنه حسنعلی میرزا طاب ‌ثراه فرماید : ای به از روز دگر هر روز کارت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به غنیمت شمر ای دوست دم عیسی صبح
* تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم ازوست
شعر کامل
سعدی
* آنچه دیدی بر قرار خود نماند
* وینچه بینی هم نماند بر قرار
شعر کامل
سعدی
* گر من آلوده دامنم چه عجب
* همه عالم گواه عصمت اوست
شعر کامل
حافظ