لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حافظ_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 451 : خوش کرد یاوری فلکت روز داوری
غزل شمارهٔ 452 : طفیل هستی عشقند آدمی و پری
غزل شمارهٔ 453 : ای که دایم به خویش مغروری
غزل شمارهٔ 454 : ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
غزل شمارهٔ 455 : عمر بگذشت به بی‌حاصلی و بوالهوسی
غزل شمارهٔ 456 : نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
غزل شمارهٔ 457 : هزار جهد بکردم که یار من باشی
غزل شمارهٔ 458 : ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی
غزل شمارهٔ 459 : زین خوش رقم که بر گل رخسار می‌کشی
غزل شمارهٔ 460 : سلیمی منذ حلت بالعراق
غزل شمارهٔ 461 : کتبت قصة شوقی و مدمعی باکی
غزل شمارهٔ 462 : یا مبسما یحاکی درجا من اللالی
غزل شمارهٔ 463 : سلام الله ما کر اللیالی
غزل شمارهٔ 464 : بگرفت کار حسنت چون عشق من کمالی
غزل شمارهٔ 465 : رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی
غزل شمارهٔ 466 : این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی
غزل شمارهٔ 467 : زان می عشق کز او پخته شود هر خامی
غزل شمارهٔ 468 : که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی
غزل شمارهٔ 469 : انت روائح رند الحمی و زاد غرامی
غزل شمارهٔ 470 : سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
غزل شمارهٔ 471 : ز دلبرم که رساند نوازش قلمی
غزل شمارهٔ 472 : احمد الله علی معدله السلطان
غزل شمارهٔ 473 : وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی
غزل شمارهٔ 474 : هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی
غزل شمارهٔ 475 : گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی
غزل شمارهٔ 476 : نسیم صبح سعادت بدان نشان که تو دانی
غزل شمارهٔ 477 : دو یار زیرک و از باده کهن دومنی
غزل شمارهٔ 478 : نوش کن جام شراب یک منی
غزل شمارهٔ 479 : صبح است و ژاله می‌چکد از ابر بهمنی
غزل شمارهٔ 480 : ای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
* نه هر که آینه سازد سکندری داند
شعر کامل
حافظ
* شب و روز و گردان سپهر آفرید
* چو بهرام و کیوان و مهر آفرید
شعر کامل
فردوسی
* بجز از نرگس پرخواب و رخ چون خور او
* تو مپندار که از خواب و خورم یاد آمد
شعر کامل
خواجوی کرمانی