لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حزین لاهیجی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 271 : غبار کلفت ایّام، آشنا نگذاشت
غزل شمارۀ 272 : کار دل و خراش، به هم عشق وا گذاشت
غزل شمارۀ 273 : خوش آنکه، دلم در شکن زلف تو جا داشت
غزل شمارۀ 274 : نسرین به چمن برندمد گر بدن این است
غزل شمارۀ 275 : تو را نمودم و گفتم به دل، که یار این است
غزل شمارۀ 276 : تن سختی کشم نزار دل است
غزل شمارۀ 277 : خورشید به حسن یار من نیست
غزل شمارۀ 278 : هر چه بستیم و گشودیم عبث
غزل شمارۀ 279 : با رنگ لعلی تو، به صهبا چه احتیاج؟
غزل شمارۀ 280 : ای در نظر ناز تو، سلطان و گدا هیچ
غزل شمارۀ 281 : نبود خطری در ره بی پا و سران هیچ
غزل شمارۀ 282 : ماییم و همین آرزوی یار و دگر هیچ
غزل شمارۀ 283 : صور قیامت دمید، نالۀ مرغان صبح
غزل شمارۀ 284 : ای نگاه تو پی غارت دلها گستاخ
غزل شمارۀ 285 : آسان نه به پیمانۀ سرشار شود سرخ
غزل شمارۀ 286 : بهل آهنگ سلطانی درین کاخ
غزل شمارۀ 287 : زان شمع گلعذاران، هرجا سخن برآید
غزل شمارۀ 288 : اشکم از دیده به دنبال کسی می آید
غزل شمارۀ 289 : چون نخل تو از ناز گرانبار برآید
غزل شمارۀ 290 : دمی که حرف وداعت به گوش می آید
غزل شمارۀ 291 : به آیینی که ترسا زاده از بتخانه می آید
غزل شمارۀ 292 : طرب ای دل که یار می آید
غزل شمارۀ 293 : صبا را گرد سر گردم، که از کوی تو می آید
غزل شمارۀ 294 : سیه چشمی دلم را از پی تسخیر می آید
غزل شمارۀ 295 : از مزرع آمال چه امّید برآید
غزل شمارۀ 296 : به خاطر چون خیال لعل آن رنگین عتاب آید
غزل شمارۀ 297 : سحر ز هاتف میخانه ام سروش آمد
غزل شمارۀ 298 : شب زلف تو در خیالم آمد
غزل شمارۀ 299 : یک ره به سر تربتم از ناز نیامد
غزل شمارۀ 300 : شبی ز هجر تو ما را به سر نمی آید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مرا درس حکیمان درد سر داد
* که من پروردهٔ فیض نگاهم
شعر کامل
اقبال لاهوری
* اندک اندک جمع مستان می‌رسند
* اندک اندک می پرستان می‌رسند
شعر کامل
مولوی
* بهر موئی از آن زلف پریشان
* دل جمعی پریشان می‌توان یافت
شعر کامل
خواجوی کرمانی