لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حزین لاهیجی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 301 : عشق سرکش، به فغان، زین دل ناشاد آمد
غزل شمارۀ 302 : کند بر تخت عزّت جا، چو از تن جان برون آید
غزل شمارۀ 303 : نقاب از چهره بگشا تا ز غربت جان برون آید
غزل شمارۀ 304 : از ناز نقش پایت، بر خاک مشکل آید
غزل شمارۀ 305 : غرور ناز با کوه تحمّل برنمی آید
غزل شمارۀ 306 : تا کی ز جوی هر مژه ام اشک و خون رود
غزل شمارۀ 307 : ای وای بر اسیری، کز یاد رفته باشد
غزل شمارۀ 308 : نالم به اثر گر غم او یار نباشد
غزل شمارۀ 309 : خوش آنکه دلم آینه سیمای تو باشد
غزل شمارۀ 310 : دل هر قطره ای دریای اسرار تو می باشد
غزل شمارۀ 311 : زخاموشی دلم را پاس الفت مدّعا باشد
غزل شمارۀ 312 : مرا آزادگی شیرازۀ آمال می باشد
غزل شمارۀ 313 : گر رخ به ما نمایی، ای خوش لقا چه باشد؟
غزل شمارۀ 314 : خوش آن عاشق که شیدای تو باشد
غزل شمارۀ 315 : از غم، دل حیران چه خبر داشته باشد؟
غزل شمارۀ 316 : جانان ز من آیا خبری داشته باشد؟
غزل شمارۀ 317 : دل آزاده، باخدا باشد
غزل شمارۀ 318 : خورشید، درین کلبه شب افروز نباشد
غزل شمارۀ 319 : ضمیر جمع روشن، بی صفا هرگز نمی باشد
غزل شمارۀ 320 : نشان وحشی من در دل بی کینه پیدا شد
غزل شمارۀ 321 : فروزان چهره چون شمع آمدی، دلها تسلّی شد
غزل شمارۀ 322 : ای سیل مرگ، بی تو دل تشنه آب شد
غزل شمارۀ 323 : سر رشتۀ صبری که ز دل رفت و نهان شد
غزل شمارۀ 324 : از سبزه سبز، پشت لب جویبار شد
غزل شمارۀ 325 : در کارگاه غیب چوطرح لباس شد
غزل شمارۀ 326 : افزود خواب غفلت جاهل چو پیر شد
غزل شمارۀ 327 : پری گر وا کنم، پروانۀ شمع تو خواهم شد
غزل شمارۀ 328 : فقرم کجا ز جلوۀ دنیا زبون شود؟
غزل شمارۀ 329 : جگر تشنه ام از لعل تو سیراب شود
غزل شمارۀ 330 : خجل در برم، عقل نادان نشیند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ببین ای پند گو آه من و بر مجمع دیگر
* چراغ خویش روشن کن که اینجا باد می‌آید
شعر کامل
محتشم کاشانی
* از تواضع افسر خورشید زرین گشته است
* کم نمی گردد فروغ گوهر از افتادگی
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز شرم روی تو در باغ وقت گل چیدن
* گل آب گردد و از دست باغبان بچکد
شعر کامل
اوحدی