لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حزین لاهیجی_دیوانمثنوی ها
مثنوی شمارۀ 1 : مثنوی مسمّى به چمن و انجمن
مثنوی شمارۀ 2 : کف نیاز به دربار بی نیاز به دعا گشودن و گوهر مدّعا از نیسان عطا ربودن
مثنوی شمارۀ 3 : آرایش شاهدان انجمن آرای سخن به زیور نعت خواجۀ کونین صلّی الله عليه و آله المصطفين
مثنوی شمارۀ 4 : از خوان وصال به سرانگشت خامه نمکی چشیدن و عرض نیاز را به بساط خطاب کشیدن
مثنوی شمارۀ 5 : رخ طاعت به خاک ضراعت سودن ولب سؤال به منتهی الآمال گشودن
مثنوی شمارۀ 6 : شکفتن غنچۀ منقبت امیر مؤمنان و سرور انس و جان اسدالله الغالب على بن ابیطالب صلوات الله الملک المنان از شاخسار خامۀ رطب اللّسان
مثنوی شمارۀ 7 : چمن طرازی این صحيفۀ لاريب به ذکر اشارت غيب
مثنوی شمارۀ 8 : شمع محبّت در انجمن غیرت افروختن و پروانۀ غیرت سوختن
مثنوی شمارۀ 9 : نخل بندی چمن بیان به تعریف بهار جان که فصل کامرانی ست و بهار جان کا موسم گل افشانی
مثنوی شمارۀ 10 : سلسله جنبانی داستان سرای این داستان در انجمن سماع دوستان
مثنوی شمارۀ 11 : مثنوی تذكرة العاشقين
مثنوی شمارۀ 12 : در مناجات باری تعالی عزّ اسمهُ
مثنوی شمارۀ 13 : نعت سرور انبيا فخر بنی آدم محمّد مصطفی صَلَی اللهُ عَلیه واله وسَلَم
مثنوی شمارۀ 14 : عرض زمین بوس به حضرت ختمی پناه عليه التّحيّة و الثّناء
مثنوی شمارۀ 15 : در منقبت شاه سوار عرصۀ لافتی سلام الله عليه
مثنوی شمارۀ 16 : در مدح جدّش شیخ زاهد گیلانی سروده است
مثنوی شمارۀ 17 : دربارۀ پدر دانشمند خود سروده است
مثنوی شمارۀ 18 : اندرز به شاه صفوی
مثنوی شمارۀ 19 : تمثیل
مثنوی شمارۀ 20 : در مخاطبۀ نفس و خاتمۀ کتاب گوید
مثنوی شمارۀ 21 : مناجات
مثنوی شمارۀ 22 : فرهنگ نامه
مثنوی شمارۀ 23 : در نعت خواجۀ دوسرا عليه و على آله التّحية و الثّنا
مثنوی شمارۀ 24 : خطاب زمین بوس
مثنوی شمارۀ 25 : در منقبت سرور اوليا_ عليه التحيّه و الثّنا۔یعنی امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السّلام
مثنوی شمارۀ 26 : ستایش خاقان سخن
مثنوی شمارۀ 27 : در گشایش این نامۀ نامی گوید
مثنوی شمارۀ 28 : در وصف حسن
مثنوی شمارۀ 29 : صفت جنگ
مثنوی شمارۀ 30 : صفت تیغ

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ای روی تو راحت دل من
* چشم تو چراغ منزل من
شعر کامل
سعدی
* در بیستون ز نالۀ من گر صدا فتد
* نالد ز درد کوه جدا كوهكن جدا
شعر کامل
جامی
* دی شد و بهمن گذشت فصل بهاران رسید
* جلوه گلشن به باغ همچو نگاران رسید
شعر کامل
مولوی