کمال‌الدین اسماعیل_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 127

1. ای بتو چشم نکویی روشن

2. وی ز تو خانۀ دلها گلشن

3. بسته ام در سر زلفین تو دل

4. مشکن آن زلف و دلم را مشکن

5. هر سیاهی که رخت با من کرد

6. اندر آمدش همه پیرامن

7. خط خود بر رخ خوب تو نوشت

8. حسن چون دیدش وجهی روشن

9. درکشی دامن ازین چشم پر آب

10. تا نخوانند ترا تر دامن

11. چه زنی آتش در خرمن من؟

12. که زد آتش دل من در خرمن

13. خوش درآمد خصلت ای جان چه شود

14. گر درآیی تو چو خطّت با من؟

15. تا تخلّص کنم از وصف رخت

16. بثنای سر احرار ز من

17. فخر دین صاحب عادل که مدام

18. دشمنش باد بکام دشمن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون طبیب عاشقانی گه گه این دل خسته را
* پرسشی می‌کن که بیمار و خراب افتاده است
شعر کامل
هلالی جغتایی
* شمع خندید به هر بزم، از آن معنی سوخت
* خنده، بیچاره ندانست که جائی دارد
شعر کامل
پروین اعتصامی
* گرمم ز آتش دل زان سان که گر درین تب
* پهلو نهم به بستر دودم ز بستر آید
شعر کامل
جامی