لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال‌الدین اسماعیل_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 211 : ساقی بر من چو جام روشن بنهاد
رباعی شمارهٔ 212 : ذوقیست لب ترا که جان دریابد
رباعی شمارهٔ 213 : بی روی تو جز بخت نگون کی خسبد؟
رباعی شمارهٔ 214 : در بزم ملک زهره نواگر زیبد
رباعی شمارهٔ 215 : چون آه دمادمم افتد
رباعی شمارهٔ 216 : زلفت که زروی باز پس می افتد
رباعی شمارهٔ 217 : عکس رخ تو چون بر فلک می افتد
رباعی شمارهٔ 218 : چون غنچۀ گل در تک و پو می افتد
رباعی شمارهٔ 219 : زلفت همه بر لالۀ تر می غلتند
رباعی شمارهٔ 220 : اشکم ز تو در خون جگر می غلتد
رباعی شمارهٔ 221 : کی بی تو مرا چو غنچه دل خوش گردد؟
رباعی شمارهٔ 222 : از عکس لبت دیده بدخشان گردد
رباعی شمارهٔ 223 : جایی که مل لعل پیاپی گردد
رباعی شمارهٔ 224 : چون کار زمانه برگذر می گردد
رباعی شمارهٔ 225 : مشک تو نقاب ارغوان می گردد
رباعی شمارهٔ 226 : گل راز طرب همه دهان می خندد
رباعی شمارهٔ 227 : گل در مه روزه همچنان می خندد
رباعی شمارهٔ 228 : چون دید بر آورده غم از جانم گرد
رباعی شمارهٔ 229 : دوش آن دل خون گشتۀ محنت پرورد
رباعی شمارهٔ 230 : هر کس که در آن قامت موزون نگرد
رباعی شمارهٔ 231 : آن لاله نگر چو ساغری آمده خرد
رباعی شمارهٔ 232 : زین سر که زبان دور باشت دارد
رباعی شمارهٔ 233 : بر من چو لبت ببوسه شکّر بارد
رباعی شمارهٔ 234 : آیین ستمگری که عالم دراد
رباعی شمارهٔ 235 : زلف تو از آن باد که در سر دارد
رباعی شمارهٔ 236 : خون گشته دلم با تو چنان خو داد
رباعی شمارهٔ 237 : زلف تو که خون خلق ازو می بارد
رباعی شمارهٔ 238 : گر حلقۀ زلف تو کسی زبشمارد
رباعی شمارهٔ 239 : آن ماه که چرخ بر رخش مهر آرد
رباعی شمارهٔ 240 : اشکیم ز اندازه برون می بارد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ماه فروماند از جمال محمد
* سرو نباشد به اعتدال محمد
شعر کامل
سعدی
* گویند مگو سعدی چندین سخن از عشقش
* می‌گویم و بعد از من گویند به دوران‌ها
شعر کامل
سعدی
* گفت آن یار کز او گشت سر دار بلند
* جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد
شعر کامل
حافظ