لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مسعود سعد سلمان_دیوانرباعی ها
شمارهٔ 1 : گرچه فلک از پیش برانده ست مرا
شمارهٔ 2 : بر کار به جز زبان نمانده ست مرا
شمارهٔ 3 : گر بند کند رای بلند تو مرا
شمارهٔ 4 : گر زر گردیم می نجویی ما را
شمارهٔ 5 : تا دیده ام آن لب گهر بار تو را
شمارهٔ 6 : روزی بر من همی نیایی صنما
شمارهٔ 7 : افکند دلم زمانه در زاریها
شمارهٔ 8 : ای مدحت تو فرض و دگر نافلها
شمارهٔ 9 : خویش از پی من همی گریزد ملکا
شمارهٔ 10 : هر شیر که بود مرغزاری شاها
شمارهٔ 11 : عشق تو بلند و صبر من پست چرا
شمارهٔ 12 : در حبس مرنج با چنین آهن ها
شمارهٔ 13 : می دانستم چو روز روشن صنما
شمارهٔ 14 : قبله ست به دوستی ندای تو مرا
شمارهٔ 15 : از مهر نکرد سایه کوی تو مرا
شمارهٔ 16 : چون بار فلک بست به افسون ما را
شمارهٔ 17 : بر آب روان بخت روانت ملکا
شمارهٔ 18 : کس نتواند ز بد رهانید مرا
شمارهٔ 19 : دانی تو که با بند گرانم یارب
شمارهٔ 20 : دل در هوس تو بسته بودم همه شب
شمارهٔ 21 : تفت این دل گرم از دم سردم همه شب
شمارهٔ 22 : دیبا به رخی بتا و زیبا به سلب
شمارهٔ 23 : ای روی تو و زلف تو روز اندر شب
شمارهٔ 24 : چون آتش و آب از بدی پاکم و ناب
شمارهٔ 25 : تن در غم هجر داده بودم همه شب
شمارهٔ 26 : من غرقه ز خون دیده بودم همه شب
شمارهٔ 27 : تا روزه حرام کرد بر لب می ناب
شمارهٔ 28 : صالح تر و خشک شد ز تو دیده و لب
شمارهٔ 29 : ز آن سوزد چشم تو و زآن ریزد آب
شمارهٔ 30 : بودم صنما چو رفته هوشان همه شب

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* من ره نمی‌برم مگر آن جا که کوی دوست
* من سر نمی‌نهم مگر آن جا که پای یار
شعر کامل
سعدی
* طبیبا هر که را بیماری هجران فگند از پا
* اجل پیش از تو بر بالین آن بیمار پیدا شد
شعر کامل
هلالی جغتایی
* چه با رنج باشی چه با تاج و تخت
* ببایدت بستن به فرجام رخت
شعر کامل
فردوسی