لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 2791 : هر دلی را گر سوی گلزار جانان خاستی
غزل شمارهٔ 2792 : سر نهاده بر قدم‌های بت چین نیستی
غزل شمارهٔ 2793 : این چه چتر است این که بر ملک ابد برداشتی
غزل شمارهٔ 2794 : ای ملامت گر تو عاشق را سبک پنداشتی
غزل شمارهٔ 2795 : ای تو جان صد گلستان از سمن پنهان شدی
غزل شمارهٔ 2796 : ای که جان‌ها خاک پایت صورت اندیش آمدی
غزل شمارهٔ 2797 : تا بنستانی تو انصاف از جهود خیبری
غزل شمارهٔ 2798 : در دو چشم من نشین ای آن که از من منتری
غزل شمارهٔ 2799 : بی گهان شد هر رفتن سوی روزن ننگری
غزل شمارهٔ 2800 : در میان جان نشین کامروز جان دیگری
غزل شمارهٔ 2801 : عاشقان را آتشی وآنگه چه پنهان آتشی
غزل شمارهٔ 2802 : آخر ای دلبر تو ما را می‌نجویی اندکی
غزل شمارهٔ 2803 : ساقیا شد عقل‌ها هم خانه دیوانگی
غزل شمارهٔ 2804 : چون تو آن روبند را از روی چون مه برکنی
غزل شمارهٔ 2805 : ای خوشا عیشی که باشد ای خوشا نظاره‌ای
غزل شمارهٔ 2806 : آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه‌ای
غزل شمارهٔ 2807 : گشت جان از صدر شمس الدین یکی سوداییی
غزل شمارهٔ 2808 : گر چه در مستی خسی را تو مراعاتی کنی
غزل شمارهٔ 2809 : ساخت بغراقان به رسم عید بغراقانیی
غزل شمارهٔ 2810 : ای بداده دیده‌های خلق را حیرانیی
غزل شمارهٔ 2811 : از هوای شمس دین بنگر تو این دیوانگی
غزل شمارهٔ 2812 : ای دهان آلوده جانی از کجا می خورده‌ای
غزل شمارهٔ 2813 : اقتلونی یا ثقاتی ان فی قتلی حیاتی
غزل شمارهٔ 2814 : خنک آن دم که به رحمت سر عشاق بخاری
غزل شمارهٔ 2815 : بمشو همره مرغان که چنین بی‌پر و بالی
غزل شمارهٔ 2816 : که شکیبد ز تو ای جان که جگرگوشه جانی
غزل شمارهٔ 2817 : مکن ای دوست نشاید که بخوانند و نیایی
غزل شمارهٔ 2818 : صنما چونک فریبی همه عیار فریبی
غزل شمارهٔ 2819 : اگر او ماه منستی شب من روز شدستی
غزل شمارهٔ 2820 : چو به شهر تو رسیدم تو ز من گوشه گزیدی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است
* کآب حیات می‌خورد از جویبار حسن
شعر کامل
حافظ
* چه با رنج باشی چه با تاج و تخت
* ببایدت بستن به فرجام رخت
شعر کامل
فردوسی
* مدار از من دریغ ای ابر رحمت گوهر خود را
* که من چون تاک صد دست دعا در آستین دارم
شعر کامل
صائب تبریزی