لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 363

1. برآتش می گذارم خرقه پشمینه خود را

2. نهان تا چند دارم در نمد آیینه خود را؟

3. کسی را می رسد لاف زبردستی درین میدان

4. که از دشمن نخواهد وقت فرصت کینه خود را

5. درین دریا حبابی چهره مقصود می بیند

6. که کرد از کاسه زانوی خود آیینه خود را

7. چو طفلان هفته ای یک روز آزادی نمی خواهم

8. بدل با روز شنبه می کنم آدینه خود را

9. مگر بی خواست آب رحم گرد دیده اش گردد

10. به دشمن می نمایم سینه بی کینه خود را

11. نگنجد در ته دامان ساحل گوهر رازم

12. به دریا می سپارم چون صدف گنجینه خود را

13. میان اهل دل صائب نیارد سر بر آوردن

14. نسازد دوست هر کس دشمن دیرینه خود را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پندم مده که نشونم، ای نیکخواه، ازآنک
* من با توام، ولی دل و جان جای دیگرست
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* سپند خال ازان دایم است پابرجا
* که چشم زخم به آن آتشین لقا نرسد
شعر کامل
صائب تبریزی
* طمع به خاک فرو می برد حریصان را
* ز حرص بر سر قارون رسید آنچه رسید
شعر کامل
رهی معیری