صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5712

1. ز ابر تربیت روزگار نومیدم

2. چو تخم سوخته از نوبهار نومیدم

3. ز وصل گل نبود خارپا چنان نومید

4. که من ز وصل تو ای گلعذار نومیدم

5. پرست از گل بی خار دامن هر خار

6. در آن چمن که من از نوبهار نومیدم

7. مرا به عالمی افکنده است حیرانی

8. که در کنار ز بوس و کنار نومیدم

9. ز چار موجه دریای غم کفایت من

10. همین بس است که از غمگسار نومیدم

11. ز بازگشت گهر چون صدف بود نومید

12. من آنچنان ز دل بیقرار نومیدم

13. چنین که بخت جفاکار در شکست من است

14. اگر گهر شوم از اعتبار نومیدم

15. نسیم مصر کجاست یاد من کند صائب

16. چنین که من ز دیار و زیار نومیدم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شکنج زلف سیاه تو بر سمن چو خوشست
* دمیده سنبلت از برک نسترن چه خوشست
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* اگر توشه‌مان نیکنامی بود
* روانها بران سر گرامی بود
شعر کامل
فردوسی
* به خدا اگر بمیرم که دل از تو برنگیرم
* برو ای طبیبم از سر که دوا نمی‌پذیرم
شعر کامل
سعدی