لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 4051 : از بهر دل چه رنج عبث سینه می برد
غزل شمارهٔ 4052 : چشم تو دل به شیوه پنهان نمی برد
غزل شمارهٔ 4053 : پروانه ای که گرد تو یک بار می پرد
غزل شمارهٔ 4054 : راهی که مرغ عقل به یک سال می پرد
غزل شمارهٔ 4055 : از چشم ودل کی آن گل سیراب بگذرد
غزل شمارهٔ 4056 : از کوچه ای که آن گل بی خار بگذرد
غزل شمارهٔ 4057 : زان قامت بلند نظر باز نگذرد
غزل شمارهٔ 4058 : آن راکه چشم مست تو بی اختیارکرد
غزل شمارهٔ 4059 : پیش نسیم صبح گل آغوش باز کرد
غزل شمارهٔ 4060 : تیغ ستم ببین چه به زلف ایاز کرد
غزل شمارهٔ 4061 : مجنون نظر به شوخی چشم غزال کرد
غزل شمارهٔ 4062 : داغی که کوه را جگر گرم لاله کرد
غزل شمارهٔ 4063 : خرم کسی که قصر اقامت بنا نکرد
غزل شمارهٔ 4064 : خوش وقت قطره ای که زدریا سفر نکرد
غزل شمارهٔ 4065 : دل آب گشت وتربیت دانه ای نکرد
غزل شمارهٔ 4066 : هر کس ز قید تن دل روشن برآورد
غزل شمارهٔ 4067 : روزی که خط سر از لب دلبر برآورد
غزل شمارهٔ 4068 : کی غم مرا ز دل می احمر برآورد
غزل شمارهٔ 4069 : روی تو اشک را ز چکیدن برآورد
غزل شمارهٔ 4070 : تنها ز باغ خود چمن آرا ثمر خورد
غزل شمارهٔ 4071 : پوشیده یار اگر نه می ناب می خورد
غزل شمارهٔ 4072 : کم کم دل مرا غم واندیشه می خورد
غزل شمارهٔ 4073 : حرف درشت بردل بی کینه می خورد
غزل شمارهٔ 4074 : زین نقش نو که روی تو از خط برآب زد
غزل شمارهٔ 4075 : لعل تو خنده بر گهر آفتاب زد
غزل شمارهٔ 4076 : عاقل ز فکر چون به در کبریا رسد
غزل شمارهٔ 4077 : زخم از هنر همیشه به صاحب هنر رسد
غزل شمارهٔ 4078 : آیینه کی به چهره شبنم فشان رسد
غزل شمارهٔ 4079 : عیسی دمی کجاست به درد سخن رسد
غزل شمارهٔ 4080 : عیسی دمی کجاست به درد سخن رسد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی
* پیداست نگارا که بلند است جنابت
شعر کامل
حافظ
* خاک را چون ناف آهو مشک زاید بی قیاس
* بیدا را چون پر طوطی برگ روید بی شمار
شعر کامل
فرخی سیستانی
* تا پیامش بشنوی از هر لبی
* پنبهٔ غفلت برون آور ز گوش
شعر کامل
فروغی بسطامی